Sevgi emek ister derdin, benim sevgim senden hiçbir şey istemiyor. Sana dair bütün umutlarımı bir gece vakti Galata’dan denize attım. Çoktan martılara yem olmuştur. Ya da kazara bir balıkçının oltasına takılmıştır.
Giderken benden alıp götürdüklerin zoruma gitmiyor da, alıp götürmeye çalıştıkların çok ağır. Nasıl bir sevgi ? Nasıl bir bencillik bu ? İnsan sevdiğinin gülümsemelerini çalmak ister mi? Ya bir an için sana güvenip, bavuluna bakmasaydım, ne olurdu benim hâlim ?
Oysa ; gülümsemelerimin hiçbirini sokaktan toplamadım. Her biri için ödediğim bir bedel, her biri için çektiğim derin acılar vardı. Kumbaramda biriktirdiğim her acıyı bankaya yatırdım, faizini kahkaha olarak alıyorum. Anapara hâlâ duruyor orada…
Her zaman gülümseyen insanın çektiği acılar, yaşadığı duygular kimse tarafından bilinmez. Çünkü o bağışıklık kazanmayı öğrenmiştir. Yaşadığı bütün duygular kendisinde gizlidir. Sözde en çok gülümseyen tarafımı sevmiştin, neden alıp gitmek istedin? sevdiğin yanım sende kalsın diye mi ? Bir başkası bu yanımı hiç sevmesin diye mi? Yoksa bir daha hiç gülümseyemeyeyim diye mi ?
Ne kadar çok bilinmeyen var bu denklemde , ben daha a+b ‘nin nasıl öyle tuhaf sayılara dönüştüğünü bile kavrayamadım, bu kadar çok bilinmeyenin içinden nasıl çıkarım ?
İtiraf etmek gerekirse bu ilişkide en zayıf yönüm kafamdaki sorulara hiçbir zaman cevap bulamamış olmak. Belki de, sana da cevap bulma fırsatı vermedim.
Kendini benden alıp giderken neler götürdün emin değilim ama bana cevapsız bir sürü soru bıraktın ve ne acıdır ki adına ‘’HAYAT ‘’ denen bu okulda ‘’SEN’’ dersinden sınıfta kaldım sevgilim…
Giderken benden alıp götürdüklerin zoruma gitmiyor da, alıp götürmeye çalıştıkların çok ağır. Nasıl bir sevgi ? Nasıl bir bencillik bu ? İnsan sevdiğinin gülümsemelerini çalmak ister mi? Ya bir an için sana güvenip, bavuluna bakmasaydım, ne olurdu benim hâlim ?
Oysa ; gülümsemelerimin hiçbirini sokaktan toplamadım. Her biri için ödediğim bir bedel, her biri için çektiğim derin acılar vardı. Kumbaramda biriktirdiğim her acıyı bankaya yatırdım, faizini kahkaha olarak alıyorum. Anapara hâlâ duruyor orada…
Her zaman gülümseyen insanın çektiği acılar, yaşadığı duygular kimse tarafından bilinmez. Çünkü o bağışıklık kazanmayı öğrenmiştir. Yaşadığı bütün duygular kendisinde gizlidir. Sözde en çok gülümseyen tarafımı sevmiştin, neden alıp gitmek istedin? sevdiğin yanım sende kalsın diye mi ? Bir başkası bu yanımı hiç sevmesin diye mi? Yoksa bir daha hiç gülümseyemeyeyim diye mi ?
Ne kadar çok bilinmeyen var bu denklemde , ben daha a+b ‘nin nasıl öyle tuhaf sayılara dönüştüğünü bile kavrayamadım, bu kadar çok bilinmeyenin içinden nasıl çıkarım ?
İtiraf etmek gerekirse bu ilişkide en zayıf yönüm kafamdaki sorulara hiçbir zaman cevap bulamamış olmak. Belki de, sana da cevap bulma fırsatı vermedim.
Kendini benden alıp giderken neler götürdün emin değilim ama bana cevapsız bir sürü soru bıraktın ve ne acıdır ki adına ‘’HAYAT ‘’ denen bu okulda ‘’SEN’’ dersinden sınıfta kaldım sevgilim…
