Bir sonbahar günüydü...
Kirpiklerimden yağmur boşalıyordu
Ve sen gidiyordun...
Dağlıyordu her bir adımın
Yüreğimin en gizli köşelerini
Sen... Bakmadan ardına
Savrulan kuru yapraklar
Estiriyordun üzerime
Yıkılıyordum her çiğneyişinde
Islak yolları...
Sen yüreğimin kurşunlandığını
Bense sensiz geçecek günlerin Sayısını
bilemiyordum
Üşüyordum düşündükçe yalnızlığımı
Ve sen...
Büyük bir kararlılıkla
Gidiyordun sevdiğim
Yer ayağımdan kayıyor,
Düşüyordum...
Ve yağmur yağıyordu
Ölü toprağı kokuyordu İstanbul
Sen giderken...
ÖLÜYORDUM...
GÖRMÜYORDUN...