Herşey çok basit geliyordu ilk zamanlar sevgiye inancım kalmamıştı çünkü hayatta annemden başka kimse sevmemişti beni ilk zamanlar hani hep bir trip vardır ya aklımızda bende kızların dikkatini çekecek tip yok tribi bende öyle takılıyordum ama gerçekte buydu hiçbir kız bana bakmıyor ve benimle sadece arkadaş olarak ilgileniyodu o zamanlar kendimi mutlu etmek için haytta bşarılı olup bir yerlere gelerek sağlıyordum mutlu olmayı ama buda yeterli olmuyodu yalnızlık çok zor bir olaydı çünkü sevgisiz olmuyordu o zaman anladım birşeyler eksik olduğunu başladım değişiklik yapmaya kilo vermek spor yapmak vb şeyler ama bunları yaparken hayatta karşı intikam duygum hep biraz daha artıyordu her geçen gün biraz daha hırslanıyordum sonra üniversiteli olduk ee tabi kazandığımız bölümde iyiydi evet şimdi benle alay edenlerden intikam alma zamanı gelmişti ilk bir kızla çıktım ama sevmiyordum onu hatta tiksiniyordum ondan ama olsun sonuçta kız arkadaşımın olması gerekiyordu sonra derken ayrıldık yenileri oldu yenileri oldu ve bir gün karşıma öyle biri çıktı ki benim kendimi sevdiğimden beni daha fazla seviyordu tabi o zamanlar hızlı yaşıyordum hayttan intikam alıcam ya onunda kıymetini bilmedik oda diğerleri gibi gitti sonunda tam istediğim gibi bir kız çıktı karşıma bu sefer oldu dedim herşey güzel gidiyor derken bir gece olan oldu bana birlikte olamayacığımız anlattı dünyam yıkıldı tabi ama onun anlattıkları herşey bana tanıdık geliyodu çünkü benim daha önce yaptığım şeylerin aynısı bana başkası tarafında yapılıyodu allahım ama sevmiştim hemde deliler gibi o saatten sonra şunu anladım haytta gerçek sevgi diye birşey yok sevgi bence mefaat ilişkisi olmuş oysa sevmek uğrunda ölmektir sevmek sevdiğinin canı yanarken seninkin ondan fazla canının yanmasıdır

belki bana hak etmişsin diyeceksiniz ama yaşadıklarım beni bunlara yapmaya zorladı

ellerıne saglık kardes