Beni seven
Beni hayata baglayan
Tutku olmamı saglayan
Bir sevdasın
SEN

Bana yaşamayı sevdiren
Deli gibi etrafında döndüren
Sensizligin yaşamak olmadıgını ögreten
Tek sevdamsın
SEN

Uzaklardan bile yanında hissettiren
Bir tutku bir sevda masalı gibi özlettiren
Beni mutluluktan sersemlettiren
SEN

Benim için çileler çeken
Kendini dertten derde sokan
Bir degil bin canla seven
Beni uzaklardan hisseden
SEN

Sana layık olmaya çalısan
Ara sıra seni üzen (buna sık sıkta denebilir)
Ama senden vazgeçemeyen
BEN

Hüzünler...
Düşüncelerimin en ağır yolculuğu onlar..

Hep hakim olurlar bedenime, yüreğimin en can alıcı noktasına yerleşirler..
Zarar verirler düşlerime, umurlarında bile olmaz..
Sadece sıcak nefesini solurlar yüzüme bencilce..

Hüzünler...
Linç ediyor yüreğimi konuştukça..
Konuştukça düşlerim karanlıkta yüzer usulca...

Susacaksın...
[color=#00e0]Yutkunacaksın[/color]...
Ama konuşmayacaksın…

Seni ve beni düşlerin ipine asıyorum..
Düş’üp kırılacaksa eğer bu uğurda kırılıp parçalansın her şey …
Şunu bil artık..Konuşamıyorum hüznümün karşısında..
Gözlerimde maziye çalan yaşlar birikti..
Bu nem yavaş yavaş çürütüyor seni ve beni.."

Sana bir kelime daha sunamıyorum..
Boğazıma ilmek ilmek dokunan hep aynı his
aynı hüznün siması ve aynı hüznün bitik yüzü..
Bırak artık..
Bırak ki!
[color=#00e0]Hüznün girdabında esir kalsın yüreğim ..[/color]


Suskunluğumu kusmak istiyorum ..
Haykırırcasına bir suskunluk içimdeki..
Bağırdıkça ses çıkmıyor, ses çıkmadıkça bağırıyorum..
Gözlerimden birkaç damla daha düşüyor..
Düşüyor...
Düştükçe ölüyor..
Cesetleri ise hala sıcak koynumda..
Baksana..
Dokunsana..
Yeter artık, yeter...!
Konuşsana...!

Biliyorum,


Ben senin sadece ''bir an'' dediğin zamanlara sıkıştım hep.


Hiç toplayıp biraraya getirmedin beni..


Böldüğün zaman dilimlerinin bir köşesinde hep vardım ama aslında hayatında hiç olmadım..


Sen benim susuşlarım oldun hep..


Haykırıp açığa vuramadım seni..


Her gün daha derinleşen kör kuyularımın içine inmekten vazgeçemedim.


Seni meydana çıkarmak için indiğim her adımda benide çektin dibe.


''bunu bize yapmayalım!'' dedim.. ''yaraları kanatmayalım'',duymadın..


Kağıtlar dolusu yazdım seni.


Kağıtlar sıkıldı, ben ağladım..


Sözler dolusu anlattım seni..


Sözler tükendi, ben ağladım..


Bütün bu yarım kalmışlığım,


Bütün bu umursamazlığım,


Herşey..


Sende kalma!


Beni toplayamadığın gibi,



Giderken kendini de benden toplamadan gittin..



Ne çok sevdin sen gidişleri..


Her gelişin gitmek içindi, biliyordum..


Bile bile.. Kahretsin.. Bile bile..


Neyse..


Ne önemi var ki değil mi bunca fuzuli lafın şimdi?..


Bir ''an''larına hapsettiğin susuşlarım o diplerden hiç çıkamadı..


Sen beni koyduğun derinlerden gün yüzüne çıkaramadın ki hiç..


Gerisi de yalan kaldı işte..


şimdi..


Sırf bu yalanlardan, yalan oldu hayatım..


Kimse bilmiyor ama bu kalp kimseyi sevmiyor senin gibi..


Dibe vurduğun ben, yalana batırıyorum sevenlerimi..


''gel'' de demiyorum şimdi sana..


Gelme, kal olduğun yerde..


Çünkü sayfalar dolusu kelimeden ibaretsin artık sadece..


GELME!!...

Yaşamımın kıyılarında dolaşır oldum
Yüzümü dönüp çıktığım fırtınalı sulara
Özlemlerimi haykırıyorum
Çığlık çığlığa yangınlarda
Ne gidebildim
Ne de kalabildim
Yangınlarda doğdum
Fırtınalarla savruldum
Savrulurken büyüdüm
Her fırtına yeni bir yangın
Her yangın yeni bir yara bıraktı içimde
Ve serseri yüreğim
Her yarayla biraz daha büyüdü
Ölümler
İhanetler
Vedasız gidişler
Yollar yolculuklar
Her gidişimde bir parçamı bıraktım ben
Bundandır serseri yüreğimin
Paramparça olmuşluğu
Şimdi özlemlerim
Düşlerim
Sevdalarım
Uykularım paramparça
Ben gibi
Serseri yüreğim gibi
Üşüyorum
Düşüyorum
Tut ellerimi
Gidiyorum