Duydum seni...
Ve gördüm...
Ak düşmüştü kelimelerinin zemheri burçlarına...
Yalancı libaslar giymiştin yüreğine
Ve seslenmiştin...
Gel demek bu kadar mı tecrit eylerdi hayatı yokluktan
Ve bu kadar mı sahte olurdu sessiz bakışları bir insanın
Kuytulara saklanan ucu yanık çığlıkların yankılanıyor kuyularımda
Seni affetmiyorum...
Daha değmeden ay ışığım bahçelerine
Daha tutulmadan güneşlerin ayazımda
Hak etmedim...
Çıkmaz sokaklarına zincirledin sensizliğimi
Yılanlar seni beddualarına daim eyledi
Ayaklarımı kanattı gözyaşların
Hayallerim kirlendi
Yüreğim çatladı çöllerinde
Kavuşmalarım depremleri korkuttu
Seni affetmiyorum...
Tüysüz fareler kemirdi vuslatlarımı
Ertelendi sevdalarım
Tükendi çaresizliğim...
Tükendim...
Tükendim...
Tükendim...
LÂYEZÂLKAMER ÖZDEMIR
iş yerinden konu açt. zaman sayfa düzeni saylayacak alanlar her ne sebep hikmetse çalışmıyo
o yüzden kusura bakmayın olur mu ?
