Uzun zaman geçti.
Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar.
Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim.
Ve hiçbir şey diyemeyişim.
Yavaştı zamanın akışı...
Hiç kimseye benzetemediğim yanların içindi sende kalan suskunluğum.
Ve en çok seni söylemekti,
seni sana anlatmaktı doyasıya.
Ve her iki cümle arasında hiç kimse olmayışının ifadesini anlatabilmekti her düşüm.
Düşlerimi gerçekleştirdiğim kadar düştüm,
giderken gözlerinin içinden...
Dakikalar içinde, çok fazla öldüm.
Her damla da tekrar tekrar öldüm...
Ve sen beni anlayan gözlerinin aksine,
beni tane tane terk ettin kendi içinde...
__________________
Bir elin parmaklarını geçmeyecek kadar dakikalar.
Yavaş aktı yokluğunu düşündüğüm anlardaki cümlelerim.
Ve hiçbir şey diyemeyişim.
Yavaştı zamanın akışı...
Hiç kimseye benzetemediğim yanların içindi sende kalan suskunluğum.
Ve en çok seni söylemekti,
seni sana anlatmaktı doyasıya.
Ve her iki cümle arasında hiç kimse olmayışının ifadesini anlatabilmekti her düşüm.
Düşlerimi gerçekleştirdiğim kadar düştüm,
giderken gözlerinin içinden...
Dakikalar içinde, çok fazla öldüm.
Her damla da tekrar tekrar öldüm...
Ve sen beni anlayan gözlerinin aksine,
beni tane tane terk ettin kendi içinde...
__________________