Bakar mıyım bir daha geçmişteki yalnızlığa?
Tam mutluyum derken ağlatır mısın beni bir daha!
Herkes gidecek elbet biliyorum yanımdan;
Sen kalacaksın sadece başucumda bekleyen...
Hıçkırıp ağlarken sözlerim gelecek aklıma
Tekrar döneceğim sanki geçmişe;
Hatalarım,yalnışlarım...
Üzdüğüm insanlar gelecek aklıma...
Biliyorum telafisi yok diyeceksin;artık çok geç...
Sadece susacağım belki:bakamayacağım bile gözlerine!
Yüzleşirken korkuyorum geçmişte kalan anılardan
Ya kaybedersem seni diorum!
Ya gidersen onca şeye ragmen sende...
Hani derdin ya seni sewmek çok zor;
Gözlerin derin we sonsuz bir okyanus sanki;
Ben ise içinde kaybolmaya mahkum bir gemi...
Hani derdin ya gitsede ben hep burdayım...
Hani derdin ya benim öldüğüm: an senin ağladıgın andır!
Eskiye bakarken sadece ağlamadım aslında;
Hiç bitmeyecek bir gecenin sonunu beklemek...
Sabaha kadar saatlerce düşünmek;yaşama küsmek belki...
Eğer ölüm kurtuluş olsa inan yaşamazdım!
Tek bir nedenim bile yok yaşamaya;
Fakat cesaretim yok ölmeye!
İnan gücüm kalmadı sawaşmaya...
Ne sewmeye:ne yeniden başlamaya!
Herkes sahte!dünya yalan değilmi sonuçta!
Bak yalniz kaldim işte:kim kaldi senden başka yanımda?
Hani nerde o sözde çok sewenler!
Aslında sewmeyi hiç bilmemişler...
Bir daha asla sewiyorum demesinler!
Sakın ama sakın yalan sölemesinler...
İnanmam artık yalan sözlere,sahte gülüşlere...
Sen hep haklıydın!haklıydın işte!!
İmkansızlığa yalwarıyorum!
Çıkmasın karsıma asla;bir yalan daha!
Kaldıramam bundan sonra...
Kaldıramam sen bari anla!
Keşke biraz bilseydim değerini;
Hiç girmeseydim bu çıkmaz sokağa!
Artık çok geç biliyorum;dönsem bile çok geç...
Sanki hayata o kadar yakın!
Yaşamaya bir o kadar uzak...
Yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi;
Ve karar weren eller bir kalbin hükmünde!
Yok olduk ikimizde; aslında hiç varolmayan bir hayat içinde...
Tam mutluyum derken ağlatır mısın beni bir daha!
Herkes gidecek elbet biliyorum yanımdan;
Sen kalacaksın sadece başucumda bekleyen...
Hıçkırıp ağlarken sözlerim gelecek aklıma
Tekrar döneceğim sanki geçmişe;
Hatalarım,yalnışlarım...
Üzdüğüm insanlar gelecek aklıma...
Biliyorum telafisi yok diyeceksin;artık çok geç...
Sadece susacağım belki:bakamayacağım bile gözlerine!
Yüzleşirken korkuyorum geçmişte kalan anılardan
Ya kaybedersem seni diorum!
Ya gidersen onca şeye ragmen sende...
Hani derdin ya seni sewmek çok zor;
Gözlerin derin we sonsuz bir okyanus sanki;
Ben ise içinde kaybolmaya mahkum bir gemi...
Hani derdin ya gitsede ben hep burdayım...
Hani derdin ya benim öldüğüm: an senin ağladıgın andır!
Eskiye bakarken sadece ağlamadım aslında;
Hiç bitmeyecek bir gecenin sonunu beklemek...
Sabaha kadar saatlerce düşünmek;yaşama küsmek belki...
Eğer ölüm kurtuluş olsa inan yaşamazdım!
Tek bir nedenim bile yok yaşamaya;
Fakat cesaretim yok ölmeye!
İnan gücüm kalmadı sawaşmaya...
Ne sewmeye:ne yeniden başlamaya!
Herkes sahte!dünya yalan değilmi sonuçta!
Bak yalniz kaldim işte:kim kaldi senden başka yanımda?
Hani nerde o sözde çok sewenler!
Aslında sewmeyi hiç bilmemişler...
Bir daha asla sewiyorum demesinler!
Sakın ama sakın yalan sölemesinler...
İnanmam artık yalan sözlere,sahte gülüşlere...
Sen hep haklıydın!haklıydın işte!!
İmkansızlığa yalwarıyorum!
Çıkmasın karsıma asla;bir yalan daha!
Kaldıramam bundan sonra...
Kaldıramam sen bari anla!
Keşke biraz bilseydim değerini;
Hiç girmeseydim bu çıkmaz sokağa!
Artık çok geç biliyorum;dönsem bile çok geç...
Sanki hayata o kadar yakın!
Yaşamaya bir o kadar uzak...
Yaşamla ölüm arasında ince bir çizgi;
Ve karar weren eller bir kalbin hükmünde!
Yok olduk ikimizde; aslında hiç varolmayan bir hayat içinde...