Karanligi sevmek zordur
yürek ister ayrilmak istersin sarar her yanini. Her firar tesebbüsünde biraz daha bogar seni karanlik ve nefesini keser
aslinda her kacisin seni daha da cok yakinlastirir ona ve dahada cok baglar kendisine..
aslinda her firarin ona teslim olmakdir icten ice..
sen bile fark edemessin bunu..
kopamassin..
ölüm gibi ceker seni kendisine.
karalinlikdan ayriligin ölümle eslenmistir.
herseyden önce zaten yüregini teslim almistir karanlik..
öyle ölümüne seversin yani ..
bile bile asik olursun karanligin gizemine..
bende zor bir adami .. öyle ölümüne sevdim..
karanlikti..sertti.. sahipleniciydi..hemde sonuna kadar..
sevmesi adam gibiydi.. ama ayriligi ölüm demekti..
herseyine sahipti.. yüregine
bedenine ruhuna.. hatta isin trajikkomik yani..
sen bile bile teslim olmustun..
cünkü asiktin..
cünkü seni ölüm gibi cekmisti kendisine..
cünkü ölüm gibi tutkuluydu..
Gözleri gözlerime takılınca güçsüzlüğüm aklıma geliyor...
O zamanlar öylesine yıkılıyorum ki
anlatmam imkansiz..... en büyük siddetlere maruz da kalsam ben..
kopamiyorum.. kopamam ondan..
SEN BENIM VAZGECILMEZIMSIN...
"Çaresizliğin en amansız olduğu yerdeyim şimdi
ilk defa sevmenin tarif edilmez korkuları içindeyim
Uykusuz gecelerin yorgun sabahlarında seni düşünüyor ve
korkularla yine sana doğru koşuyorum.
her senden kacisim aslinda sana dogru kosusum anlamina geliyor
ne kadar kacarsam senden bi o kadar baglaniyorum sana..
seni bütün karanliklarini hice sayarak seviyorum..
UZAKLASTIKCA YAKINLASIYORUM SANA...
yenildim sana.. anlasana..
[SIZE=5]seviyorum seni..hemde delicesine..
hic bir seyi umursamdan bütün karanliklari hice sayarak.. seviyorum seni..
tutmak ellerinden ve hep seninle olmak..
seni yasamak ve...
.. olmadigin zamanlarda bile seni yasamali bu yürek.."
Ben sende ölümün tinisini sevdim...
cazibeliydi.. cekiciydi..tutkulu severdi ...
cok güzel severdi..
kocaman bir yürekti...
ama bi o kadar da yalnizdi karanliklarin icinde..
bir o kadar da soyutlamisti kendi ic dünyasini dis dünyadan..
susardi.. suskunlugu ölüm gibiydi..
kendisine cekilirdi.. ve sesizlik kaplardi dört bir yanini..
yaklasamazdin yüregine asla.. o istemedikce.. o izin vermedikce..
bir yola bas koydugunda asla yari yolda birakmazdi seni..
araya kimler gelirse gelsin..
gelip geciciydi hepsi..
bilirdin cünkü " sen " onun sevdasiydin..
seni sevmisti yüregi ve bir baskasin yer yoktu yüreginde..
seni severken öldüresiye sever..ölümüne sever...
Başkasına yâr etmektense Azrail'e teslim eder..
Onu sevmek ölüme korkusuzca yaklasabilmekti.
Bir cocuk yüreginin karanlik bir adami sevmesiydi benim sevdam..
Sahipleniciydi..
Kadinina kadin gibi davranir
kadinina kadinligini hissettirirdi.. yeri geldiginde atesli ve ihtirasli hissederdin kendini..
yeri geldiginde cocugu misaliydin..
yeri geldiginde bir tokatla yikardi seni..
ve bilirdin..
seni yine bir tek o yerden kucaklayip kaldirabilirdi..
onu sevmek yürek isiydi.. cesaret isiydi..
sorgusuz sualsiz yorumsuz..engelsiz...barikatsiz..
acin varsa kadin gibi kadinligina yarasir bicimde atacaksin icine..
icinde saklayacaksin
sonrada susacaksin..
sadece susacaksin..
belkide tüm hayatin boyunca yanacaksin..
yanarken kahrolacaksin..
yanarken yikilacaksin..
severken kendini düsünmeyeceksin ve severken terk edilebilmeyi göze alicaksin..
asla ve asla özgürlügünü kisitlamayacaksin..
yeri gelicek ondan uzakta olacaksin belkide bir daha hiç görüşemeyeceksin..
ama bileceksin..
sen o'na aitsin..ve bi baskasinin olamayacaksin..
bi baskasinin olman..ölümünle es degerde olacak..bunu bileceksin..
senden giderken o..
ardindan tek kelime etmeyeceksin..
ve sadece sevdiginin iyiligini
mutlulugunu düsüneceksin.. aşk acı çekerek sevmeyi bilmek
onu herşeyiyle kabul etmek demek.. ona göre seveceksin..
yoklugu aglatir hep seni.. bir cocuk gibi..
cünkü öyle bir baglamistir ki kendisine seni..
onsuz nefes dahi alamazsin..
her gelisi sana.. bayram misalidir..
Gidecegini bilsende senden..
bile bile seversin yine de yüreginden..
seni severken öldüresiye sever..
Başkasına yâr etmektense Azrail'e teslim eder..
...ve ben hayatta en cok [SIZE=6]seni sevdim.....[/SIZE][/SIZE]