Bu sonsuz geceler sana olan özlemden miydi?
Yoksa seninle ilgili beynimi kemiren düşüncelerden mi?
Adı konulmayan bir çelişkisin içimde.
Nereye baksam bir soru, neyi düşünsem bir korku.
Sonsuz mutluluğun olmayacağını anlamışken ruhum, yine
bağlanıyor bir imkânsızlığa.
Yoksa seninle ilgili beynimi kemiren düşüncelerden mi?
Adı konulmayan bir çelişkisin içimde.
Nereye baksam bir soru, neyi düşünsem bir korku.
Sonsuz mutluluğun olmayacağını anlamışken ruhum, yine
bağlanıyor bir imkânsızlığa.
Artık eskisi kadar keskin değil hiçbir şey, ne kelimelerim, ne sevmelerim, ne de özlemlerim.
Sensizliğe bu kadar alışmışken şimdilerde yine bir isterik sevda oluşuyor sana dair.
Adını koyamadığım garip bir şeysin içimde.
Ne tam anlamıyla yaşayabildiğim, ne de sonsuza dek koparıp atabildiğim.
Sensizliğe bu kadar alışmışken şimdilerde yine bir isterik sevda oluşuyor sana dair.
Adını koyamadığım garip bir şeysin içimde.
Ne tam anlamıyla yaşayabildiğim, ne de sonsuza dek koparıp atabildiğim.
Bir hayalsin sadece kendime saklayıp, anlatmaya korktuğum.
İçimde, derinlerde, senin bile göremediğin bir yerde ruhuma kazınmışçasına canımı yakmaya devam ediyordu sözlerin.
İçimde, derinlerde, senin bile göremediğin bir yerde ruhuma kazınmışçasına canımı yakmaya devam ediyordu sözlerin.
Adı konmamıştı hiçbir şeyin.
Ne senin, ne benim, ne aramızdaki her şeyin.
Bir hayal, bir rüya, bir imkânsızlıktın her zaman.
Ne senin, ne benim, ne aramızdaki her şeyin.
Bir hayal, bir rüya, bir imkânsızlıktın her zaman.
Ve ben, imkânsıza âşık bir deli...
Alıntı...
