Sen ..
İçimi bilirmisin benim.. Ölen bir yanım var görebilirmisin ?
Sakalıma kadar elektrik yüklüyüm .. Ellerim titrek.. Sinirler gerilmiş.. Soğuk bir savaşın sıcak izlerini taşıyorum yüreğimde.. Her insanın yükü ağırdır.. Her insanın taşıyabileceği yük belirlidir.. Fazlasını alırsa üstüne benim gibi devrilip gider yeryüzünden ..

Sevmeyi düşünmek ve karşındakini üzmemek için çaba göstermek suçmu şu yeryüzünden ben hala bunu anlayamadım .. Dürüst olmak suçmu ? Ben seni bir kelebeği sever gibi sevdim .. Kırılmanı istemedim .. Sen daha kozanda beklerken beni ben seni bembeyaz hayal ettim .. Sevdim .. Sonra baktım uçup gideceksin bir gün .. Koza olarak kalmanı diledim .. Ve ilk kanat çırpmanda gerçekle yüzleştim ..

İşte gidiyorsun bir yabancı gibi ..

Yemyeşil kırlara uzanırken hayatın ne kadar kısa ve anlamsız olduğunu anlayamadan gidiyorsun .. Uçsuz bucaksız ovalardaki çiçeklerin ne kadar hoyrat ve yabani olduğunu bilmeden gidiyorsun .. Görüyorum neşeyle süzüldüğün o anı .. Özgürlüğün tadını çıkarırken ne kadarda mutlusun biliyorum ..Seviniyorum senin adına .. Ama yanlış anlaşılmışlığın korkusuyla üzülüyorumda bir yandan .. Bir gün düşüp öleceğin gerçeğini ve artık uçamadan yok olup gideceğini anlamak istemeyişini bir türlü sindiremiyorum kendime..

Sen gidiyorsun ben ölüyorum ..

Hayatımın baharında geldin hayatıma baharla uçup gidiyorsun .. Sen gidiyorsun ben ölüyorum .. Ben ölüyorum sen bilmiyorsun ... İçimi bilmeden gidiyorsun .. Ben ölüyorum .. 25 günde kozadan çıkıp özgürlüğüne kavuştuğunda beni terk eden sen ömrün ne kadar kısa olduğunu bilmiyorsun .. Sen uçuyorsun ben ölüyorum .. Sen gidiyorsun ben ölüyorum .. Ben ölüyorum sen gülüyorsun ...

Kimsin sen ?

Yüzünü bile göremediğim karanlığında adını sayıklamak .. Bir Nehir gibi çağlayan sesine ulaşmak için çabalamak .. Bilinmezliği simgeleyen yüreğin içinde karanlıkta kalmak ve boşlukta ... Boşlukta yaşıyorum .. Artık neyim neredeyim kimi sevmeliyim kime değer vermeliyim bilmiyorum .. Ben seviyorum sen korkuyorsun .. Ben korkuyorum sen gidiyorsun ..

Sen hiç hayatın boyunca göreceğin bir rüyayı yaşadın mı ? Ben yaşadım .. Güneşliydi .. Sıcaktı hava .. Sessiz bir pazar öğlesiydi.. Takvimde yapraklar uçuştu acılarla .. SOnra bitmek bilmeyen bir ızdırap başladı .. Ve bitti dediğim her zaman yeniden başladı .. İçimi oydu .. Sel gibi akıp yüreğimde ne var boşaltı .. Ve her yer Kan Kırmızıya boyandı .. Dünyam karardı..

Sen içini hiç kağıda kaleme döktün mü.. Ağladın mı anlamsızca ve bir anda .. Ve öldürdün ! Sen hiç bir insanı öldürdün mü yüreğinde ..

Ben yaptım .. Yapmak zorunda bırakıldım ..

Sıcaktı .. Güneşli sessiz bir öğle vaktiydi.. Ben konuşmak istedim o hakaret etti.. Ben şeref dedim haysiyet dedim o devam etti.. ben susmasını söyledim o silah çekti.. Ve bana yapacak hiç bir iey bırakmadı geride .. Savundum .. Kendimi savundum sevgimi savundum kendime değer bildiğim yegane şeyleri savundum .. Öldürdüm .. Üç el patladı silah ..

Sevdam için koskaca bir ömrü feda etmeye hazırken sevgisiyle kendimi soğuk parmaklıklar ardında buldum .. Oysa hakkım sıcak kolllarıyken acımasız bir dünyada buldum kendimi ..

korktum işte !

Sana aşık olup seni üzmekten korktum .. Korktum Allahın cezası hayatın içine dönmekten .. Çünkü içimi bilmiyorsun benim .. Çünkü sevdiğimde nasıl olduğumu bilmiyorsun .. Ben ölüyorum sen gülüyorsun .. Sen gülüyorsun ben gidiyorum .. Ben gidiyorum sen uçuyorsun .. Sen uçuyorsun ben çöküyorum .. Sen seviyorsun Ben korkuyorum ..