Yine çekildim en kuytu köşeme… Kimseler duymasın beni, sevmesinler, bakmasınlar, acımasınlar…
Mutsuzluklar çalıyor kapılarımı yine yumruklayarak, canım açmak istemiyor. Gitmesini bilmiyor… Davetsiz bir misafir gibi girip baş köşeye kuruluyor… Bakıyorum ki artık ruhumda…
Mutsuzluk geldi işte, yine geldi… Oysa köşe bucak kaçmıştım… Ama yine yakaladı beni…
Dökülüyor incilerim tane tane… Aklıma sen geldin yine, kapadım gözlerimi unutmak istedim…
Hala dinmedi acım hala ağlıyor gözlerim, dinmiyor yağmurlar…
Gülmüyor dudaklarım, sadece susuyor… Bıraktım kendimi yalnızlık çukuruna… Çekiliyorum köşeme… Ağlamaktan başka çarem olmadığını biliyorum zaten bu yüzden ağlıyorum…
Elimden gelen bir şey olmadığından kalbimden geleni yapıyorum
AÄžLIYORUM…
