Senden her vazge?i?imde, art?k bu sayfa tamamen kapand? dedi?imde, al??t???mda senden kalan bo?lu?a, tam da ileriye bakmay? beceriyorken nas?l oluyor da canland?r?yorsun kendini? Nas?l oluyor da hissediyorsun seni ?ld?rmek ?zere oldu?umu...? Bana ilgin? gelen tek ?ey bu...
Aram?zda var olan ama bug?ne kadar ikimizin de ??zemedi?i bir ?ekim mi var? ... ?lk gidi?inde de b?yle olmu?tu. “Tamam art?k bu her ?eyiyle ayr?l?kt?r” dedi?imde ??k?vermi?tin kar??ma tekrar. Unutmuyorum o ak?am?. Odama ?ekilip kitab?m? okuyorken, ?alan telefona pek ald?rmam??t?m... “Kim olacak ki bu saatte” gibisinden ?a?kinligi belirten bir duygu belirmi?ti beynimde. A?tigimda telefonu sendin kar?imdaki. “Ne yap?yorsun” diye sordu?unda, ?a?k?nl???m biraz daha artm??t?. “Tam da seni ?ld?rmek ?zereydim” diyemezdim. Sanki bir acelen varm?? gibi h?zl? h?zl? d?k?l?veriyordu a?z?ndan s?zler... “Tek istedi?im sensin, deliler gibi ?zledim seni” dedi?inde, elimdeki kitab?n az ?nce okudu?um bir c?mlesi ?arpm??t? g?z?me; “G?rm?yor musun? Bocal?yor insan, aran?yor hep, yer de?i?tiriyor, y?k?n? atmak ister gibi...” Telefonum ?almadan birka? saniye ?nce okudu?um bu s?zde canlanm??t?n birden. Susuyordum... Oysa sen gurur yap?p a??rdan ald???m? d???n?yordun, ?oktan pi?man olmu?tun s?ylediklerin i?in. Atam?yordun ??nk? “y?k?n?”... Sana belli etmesem de heyecanland?rm??t?n beni. Ama bu heyecan? payla?amazd?m senle. Biliyordum ??nk? yine kay?plara kar??aca??n?...
O kaybetti?in ne?eyi, o ?ok eskiler de kalm?? mutlulu?u ?zl?yordun sen asl?nda. Ben sana, o anlar?n? hat?rlatmaktan ?teye gitmeyen birisiydim sadece. Bunu sen de biliyordun, ba?lamakla bitirmek aras?nda kald???n o say?s?z g?nlerin, bir t?rl? kurtulamad???n bu tutars?zl???n sebebi de buydu i?te, sen beni de?il bende hat?rlad???n o eski ne?eyi, o deli dolu g?nlerini ?zl?yordun... Ama bilirsin sen; benim i?in ya hep ya hi?tir... Ya tam vard?r ya da hi? yoktur... O y?zden beni yok sayman i?in elimden geleni yapt?m. Bunu i?im kanaya kanaya yapt?m. Mecburdum buna, ??nk? ben bir saniye olsun kalamazd?m senin oldu?un yerde, ben senin gel-git seanslar?n?n i?inde mutlu olamazd?m. O ak?am telefonda a?z?ndan d?k?len hi?bir ?eyi ya?atamad?n bana. ??nk? sen o ak?am benimle de?il, d??lerinle konu?uyordun. Beni d??lerinle e?itlemek istedi?inde ise hi? ba?aram?yordun bunu... Ba?arsayd?n e?er; kendini ?imdilerde oldu?u gibi hat?rlatmak zorunda kalmayacakt?n. Belki de hi? unutulmayacakt?n...
Benim de hissetti?im bir ?ey var, seninkinden farkl?... Sen nas?l unutulmaya hat?rlanmamaya y?z tuttu?unda, bunu fark edip kendini bir ?ekilde hat?rlat?yorsan; Ben de sana, sen de var olan bir ?eyi hat?rlat?yorum bu g?nlerde. Sen pi?mans?n... Bunu hissediyorum. Vicdan?n solu?unu kesiyor baz? geceler... Ve o, zaman?nda atamad???n y?k?n daha da artm?? gibi... Yoksa neden kendini ?yle yada b?yle hat?rlatmak zorunda kalas?n ki? Her ?ey bitmi?ken... Ayr?l?k kelimesinin hakk?n? tam olarak vermi?ken... Ve bir mucize olmadan, bir araya gelmemizin imkans?z oldu?unu bile bile kendini neden hat?rlatas?n ki? ! ??te senin belirli aral?klarla, farkl? yollarla kendini ortaya ??karma gerek?en bu... Rahat de?ilsin.. ?stedi?in gibi gitmiyor hayat. Benim bunu bildi?imi, bunu hissetti?imi biliyorsun. Anl?yorsun bunu. Tetiktesin o y?zden. Bir yan?n o mucizenin ger?ekle?mesi i?in duac?yken, bir yan?n da (nispeten kendi g??l? hissetti?in zamanlar) bu nas?l olsa olmaz, hayata ge?mez, hatalar?m? kabullenip ?n?me bakmal?y?m diyor. Bunu uzun bir s?re ba?aramazs?n. ??nk? vicdan s?z?s? insan? kolay kolay terk etmez. O y?zden ?n?ne bakmay? beceremedi?in her an, akl?na o mucizenin ger?ekle?mesi i?in etti?in dualar gelecek, tazelenecek d?n'ler... Ve g?nden g?ne artan o y?k?n? bo?altmad?k?a ?n?ne bakamayacaks?n. Baksan bile ileriye do?ru bir ad?m atamazs?n. ??nk? tutuyorum seni! Vicdan?n oldum i?ine girdim. Ben olmasam bile benim duygular?md?r ya da senin yok etti?in anlams?z k?ld???n umutlar?md?r her gece solu?unu kesen, vicdan?n olup i?ine giren... Uykular?n? kemirip de kendini bana hat?rlatmana sebep olan belki de benim..? ??te bu y?zden YOKLU?UMLA ?Y? GE??NMEYE BAK!.. ??nk? vicdan?n seni asla rahat b?rakmayacak. Etti?im ahlar yakana yap??acak
Aram?zda var olan ama bug?ne kadar ikimizin de ??zemedi?i bir ?ekim mi var? ... ?lk gidi?inde de b?yle olmu?tu. “Tamam art?k bu her ?eyiyle ayr?l?kt?r” dedi?imde ??k?vermi?tin kar??ma tekrar. Unutmuyorum o ak?am?. Odama ?ekilip kitab?m? okuyorken, ?alan telefona pek ald?rmam??t?m... “Kim olacak ki bu saatte” gibisinden ?a?kinligi belirten bir duygu belirmi?ti beynimde. A?tigimda telefonu sendin kar?imdaki. “Ne yap?yorsun” diye sordu?unda, ?a?k?nl???m biraz daha artm??t?. “Tam da seni ?ld?rmek ?zereydim” diyemezdim. Sanki bir acelen varm?? gibi h?zl? h?zl? d?k?l?veriyordu a?z?ndan s?zler... “Tek istedi?im sensin, deliler gibi ?zledim seni” dedi?inde, elimdeki kitab?n az ?nce okudu?um bir c?mlesi ?arpm??t? g?z?me; “G?rm?yor musun? Bocal?yor insan, aran?yor hep, yer de?i?tiriyor, y?k?n? atmak ister gibi...” Telefonum ?almadan birka? saniye ?nce okudu?um bu s?zde canlanm??t?n birden. Susuyordum... Oysa sen gurur yap?p a??rdan ald???m? d???n?yordun, ?oktan pi?man olmu?tun s?ylediklerin i?in. Atam?yordun ??nk? “y?k?n?”... Sana belli etmesem de heyecanland?rm??t?n beni. Ama bu heyecan? payla?amazd?m senle. Biliyordum ??nk? yine kay?plara kar??aca??n?...
O kaybetti?in ne?eyi, o ?ok eskiler de kalm?? mutlulu?u ?zl?yordun sen asl?nda. Ben sana, o anlar?n? hat?rlatmaktan ?teye gitmeyen birisiydim sadece. Bunu sen de biliyordun, ba?lamakla bitirmek aras?nda kald???n o say?s?z g?nlerin, bir t?rl? kurtulamad???n bu tutars?zl???n sebebi de buydu i?te, sen beni de?il bende hat?rlad???n o eski ne?eyi, o deli dolu g?nlerini ?zl?yordun... Ama bilirsin sen; benim i?in ya hep ya hi?tir... Ya tam vard?r ya da hi? yoktur... O y?zden beni yok sayman i?in elimden geleni yapt?m. Bunu i?im kanaya kanaya yapt?m. Mecburdum buna, ??nk? ben bir saniye olsun kalamazd?m senin oldu?un yerde, ben senin gel-git seanslar?n?n i?inde mutlu olamazd?m. O ak?am telefonda a?z?ndan d?k?len hi?bir ?eyi ya?atamad?n bana. ??nk? sen o ak?am benimle de?il, d??lerinle konu?uyordun. Beni d??lerinle e?itlemek istedi?inde ise hi? ba?aram?yordun bunu... Ba?arsayd?n e?er; kendini ?imdilerde oldu?u gibi hat?rlatmak zorunda kalmayacakt?n. Belki de hi? unutulmayacakt?n...
Benim de hissetti?im bir ?ey var, seninkinden farkl?... Sen nas?l unutulmaya hat?rlanmamaya y?z tuttu?unda, bunu fark edip kendini bir ?ekilde hat?rlat?yorsan; Ben de sana, sen de var olan bir ?eyi hat?rlat?yorum bu g?nlerde. Sen pi?mans?n... Bunu hissediyorum. Vicdan?n solu?unu kesiyor baz? geceler... Ve o, zaman?nda atamad???n y?k?n daha da artm?? gibi... Yoksa neden kendini ?yle yada b?yle hat?rlatmak zorunda kalas?n ki? Her ?ey bitmi?ken... Ayr?l?k kelimesinin hakk?n? tam olarak vermi?ken... Ve bir mucize olmadan, bir araya gelmemizin imkans?z oldu?unu bile bile kendini neden hat?rlatas?n ki? ! ??te senin belirli aral?klarla, farkl? yollarla kendini ortaya ??karma gerek?en bu... Rahat de?ilsin.. ?stedi?in gibi gitmiyor hayat. Benim bunu bildi?imi, bunu hissetti?imi biliyorsun. Anl?yorsun bunu. Tetiktesin o y?zden. Bir yan?n o mucizenin ger?ekle?mesi i?in duac?yken, bir yan?n da (nispeten kendi g??l? hissetti?in zamanlar) bu nas?l olsa olmaz, hayata ge?mez, hatalar?m? kabullenip ?n?me bakmal?y?m diyor. Bunu uzun bir s?re ba?aramazs?n. ??nk? vicdan s?z?s? insan? kolay kolay terk etmez. O y?zden ?n?ne bakmay? beceremedi?in her an, akl?na o mucizenin ger?ekle?mesi i?in etti?in dualar gelecek, tazelenecek d?n'ler... Ve g?nden g?ne artan o y?k?n? bo?altmad?k?a ?n?ne bakamayacaks?n. Baksan bile ileriye do?ru bir ad?m atamazs?n. ??nk? tutuyorum seni! Vicdan?n oldum i?ine girdim. Ben olmasam bile benim duygular?md?r ya da senin yok etti?in anlams?z k?ld???n umutlar?md?r her gece solu?unu kesen, vicdan?n olup i?ine giren... Uykular?n? kemirip de kendini bana hat?rlatmana sebep olan belki de benim..? ??te bu y?zden YOKLU?UMLA ?Y? GE??NMEYE BAK!.. ??nk? vicdan?n seni asla rahat b?rakmayacak. Etti?im ahlar yakana yap??acak