yoruldum anne
bir zamanlar gençtim dimdiktim
bilmezdim yorulmayı
şimdi gençligimde ihtiyarladım
belim burkuldu ve yoruldum
eskiden aglamazdım anne
şimdi gözümden yaşlar eksik olmuyor
eskiden her türlü derte kedere hasrete acıya
dayanan ben
şimdi en ufak acıda aglıyorum anne
eskiden bana hayallerin umut kralı derlerdi
şimdi umutlar içinde yokları oynuyorum anne
eskiden yüregin en ‘mert’ olanı bendim anne
şimdi kendi gölgemden bile
korkar oldum
bir gün ıssız bir köşede aglarken görürsen beni
hiç durma anne
işte anne hayat bu kadar acımasız bana karşı

Hayat acımasız olsada yaşamaya değer umutsulukla yaklaşırsan hayallerin yıkılır...her zaman hayata olumlu yönlerdednde bak göreceksin her şey daha iyi olacak...güzel şiirin için teşekkürler Dolma Kalem

teşekkürler dolmakalem

Emeğine sağlık

teşekkürler arkadaşlar

iyimiş (=
saolasın...