Varliginla yoklugun arasinda yasiyorum..
Varligin ile yoklugun arasinda gel gitleri sürüyor beynim..
Beynimin tüm hücreleri seni sayikliyorum su an bana..
Sen yoksun…
Aslinda sen hic olmadin ki..
Sen hic benim olmadin ki..
Ve sen.. asla benim olamicaksin ki..
Beynimde girift bilmeceler var..
Cevabini bildigim sorular soruyorum kendime..
Belki de gercekleri görmekden aciz gözlerim..
Ama artik anladim..
Asil kör olan gözler; görmesi gerekenleri görmek istemeyenlermis...
Yoklugun neden bu kadar canimi acitiyor?
Halbuki Yokluguna alismisti yüregim..
Simdi niye bu kadar zorlaniyor..
Yoksa ben hep kendimi mi kandirmistim..
Günes yüzüme vuruyor su an..
Oysa ki ben hep karanlik görüyorum. Neden?
Günes yüzüme yansiyor su an.. demek ki sen su an gülüyorsun..
Demek ki su an isil isil bakiyorsun kandil kandil yanan kara gözlerinle..
Sana bu satirlari yazarken yine keman caliyor arka planda..
Calan insan kemani mi yoksa her notasinda benim yüregimden bir parca mi caliyor.. bilmiyorum..
Biliyor musun seni tanimadan böyle degildim ben..
Efkar kuslari, hüzün makaleleri misafirim olmazdi benim..
Ama artik.. artik onlar benden bir parca gönül evimde.. kalp evimin sahipleri onlar oldu..
Sen Günesimdin oysa.. Ay´imdin.. Aydinliktin.. Nur´umdun…
Neden karanliklari.. matemi.. hüzünü verdin bana..
gerci sen hep biraz bencildin.. karanliklari bana vermeyi severdin..
zoruma gitsede susardim.. susarak konusurdum seninle...
cünkü mutluluk sana öyle yakisiyordu ki
senden baska kimse bu kadar mutluluga sahip cikamaz saniyordum..
Yine sana yaziyorum senden habersiz..
Bu sana kacinci siirim bilmiyorum...
Hepsini biriktiriyorum.. senin gibi kagida kaleme dökmüyorum..
Kalbime yaziyorum her seyi…
Ruhuma mühürlüyorum her satirimi..
Sevginden arindiramadigim kalbimi...
Ruhumu siirlerimle aklmaya calisiyorum...
Yoksun...
Aslinda sen hic olmadin ki..
Sen hic benim olmadin ki..
Ve sen.. asla benim olamicaksin ki…
Severek ayri kalmak…
Mantigina söz gecirememek..
Kalbine söz gecirememek..
Karanliga gömülmek..
Sevgin de her seyi yasadim..
Ama hala.. ama hala.. vazgecemiyorum senden..
Kalp bu. Ruh bu.. ne kadar dayanirim saniyorsun..
Sakin simdi bana “sen güclüsün dayanirsin” deme..
Gidisinle bütün gücümü aldin benden..
Geri dönmeyecegine göre..
Benim olmayacagina göre..
Ya beni bana geri ver..
Ya da gel ben de ki seni al...
