Sen gittin içimde sende kalan kırıntılar , bir sabah namazı eşliğinde içimde hiç büyümemiş bir çocuk mezarı, gözlerim Suskun, yüreğimde ayazlar, martılar firarda, bu bir veda..
Sen gittin karanlığa gömüldüm, yalnızlığa sürüldüm, yüreğimde çatlaklar, yüzümde cam kırıklıkları.
Söylenmemiş sözleri iki dudak arasında sıkıştırıp kuruttum
ve yazdım sensiz gecen her saniyenin küf tutmuş duvarlarına sana dair pas tutmaya mahkum acı dolu sözleri.
Yarınlarımı avuç içinde parçaladım göz kenarında beklettiğim seni “gözyaşlarıma teslim ettim.“
Küçük bir çocuğun korkulu bakışları arasında yitirdim sabrımı.
Hayallerim tepe taklak, nedenler yanı başımda sözlerim ağır, yüreğimde acı ..
Cevabı olmayan sorular biriktirdim sessizliğin koynunda
Yarını olmayan tozlu yollara saptım, bir kelebeğin yaşamı kadar yaşam biçtim kendime.
Yüreğimi idam sehpası bilip nefesimi iki gözünün hayalleri arasında sallandırdım
Sen gittin yaşam ve sen arasındaki çizgiyi sırat bildim
Yüreğimde devrimler yarattım, hayallerimin sınırlarını aştım
Bir zamanlar uçmaya yeltenen kanatlarımı kırdım bir bir .
Kalemimi kağıda sapladım, senli cümlelerin canına okudum
Zamansız uyandım senli düşlerden, rüyalarım karmakarışık
Bir şehir yaratmıştım düşümde içinde ağlayan çocuklar
Yağmurlar yağıyordu iç tenim ıslaktı benim
Sen gittin çığlıklar devrildi üzerime, ağıtlar yaktım karanlığın en ücra köşelerinde.
Etrafımdaki manzaralar uykusuz, çocuk gülüşlerimde saklı her şey
Gitmeseydin, gözlerine salıncak kurup sallanacaktım çocuksu masumiyetimle.
Sen gittin
İsyanları çoğalttım gözlerimin tetiğinde bir bir döktüm mermi çekirdeklerini ayak uçlarıma
Kanayan dudaklarıma tuz bastım.
İzmaritler üzerinde bıraktığın ruj izlerine bakıp ağladım sensiz günlerin arifesinde
Ama yoksun ya ciğerimde söndürdüm yokluğunda yakılan haddi hesabı olmayan sigara izmaritlerini.
Şimdi kelimelerim kör, cümlelerim topal kaldı
Sen gittin bir yarım sende kaldı, sen geçen tüm yollar işgalde.
Hüzün işlemeli ağıtlar krosu eşliğinde bitirdim yokluğunun pas tutmuş umutsuz çığlıklarını.
Müziksiz şarkılar arasında küfürlü sözler oldum ..
Öksüz kalmış benliğimin zamanlarında kaybettim berraklığımı.
Kendi masalımı yazıyorum ölüm biçtiğim sonlarıma doğru bir varmışlarda bir yokmuşlar da diye başlayan
Meşgul bir ton, kırık bir hece bıraktım ardımda, dönülmez tövbelere gömdüm kendimi.
Anonim türkülerin boşluğuna bırakıyorum parçalarımı
Sen gittin ötenazi nöbetlerinde söndürdüm sensiz doğacak güneşi gözbebeklerimde.