Belki benim kâğıt param, bir şekilde döne dolaşa senin cebine girmiştir. Olamaz mı? Olabilir...
Küçük bir orkestra sanatını icra ediyor yüreğimde hâlâ
İnatla sessiz kalmayı tercih eden
Özünde hard sayılabilecek bir enstrüman gibi
Varoluş sebebinden uzaklaşmakta cismim
Ya da en iyisi şöyle izah edeyim ben
Parmaklarımdaki hayal kırıklarının ritim duygusu eksikliğinde
Senin geri vokal olarak katıldığın Ömrüm Senfonisi
Birbirimizden aldığımız onca notasız yarayı da es geçerek
Tutulamamış sözlerle tekrar bestelenmeyi bekliyor diyelim!
Açık unutulmuş bir parantez gibi bakıyorsun ellerime
Ellerim anlatım bozukluğuna oldukça yatkın
Gözlerinde öyle çok susulmuş cümle var ki şaşırıyorum
Onlarca ulu kitap indirilmiş sanki irisindeki cenabet geceye
Kimilerine göre ağ'laman tamamen mucize!
İtin köpeğin her duasının kabul olması misali
Yürürlükteki itikatları tümden yalanlar
Hatta zina esnasında yakalanan o tövbekâr peygamberi
Kutsal bir mabede çiviler gibi okunmuş taşaklarından
Ağza konulmayacak küfürleri Allah aşkına yutar
Ya da Allah adı verir gibi her yemininde
Bütün ulvi hislerinle sev beni
Arş-ı ala dâhil hiçbir mertebeye avuç açmayan
İlahi zorbalıklar karşısında asla aman dilemeyen ben
Secde ediyorum işte kalbinin huzurunda
Biliyorum ki kalbin, ikmale kalmıştır düş ve ticaret lisesinde
Yüz alsan yüz bulsan bile geçmeyecek yani kurtarmayacak sevdaların
Şimdilerde gençten bir kavak yelinin esaretinde
Ve sen en ufak kıvılcıma yangın olmayı marifet sanıyorsun haliyle!
-Aşk, kendiliğindendir!
-Bakalım…
Bunca zamandır yazdıklarını mühimmat bilen ben
Yurdun dört bir yanından tebrik telefonları alıyorum
“Böyle de güzel ruh teslim edilir mi?” diyorlar
Vaktinden tez bir ölümüm bazen
Bazen de ecelle sarmaş dolaş bir yaşam
Onun dışında aslına bakarsan ben kendimi
Yer ile gök arasındaki abartısız bir düello olarak görüyorum
Hani ismi bazı lehçelerde ‘mayın’ diye anılan
Öyle ki; telaffuz ederken tek harfimi ısırsan yanlışlıkla
Şakası yok, büsbütün havaya uçacaksın!
Tüm anlamın paramparça olacak belki
E tabii benim canım, ne var ki hem bunda
Bazı yerleşim bölgelerime laf değil kurşun yağıyor kurşun,
sanki sen mi dindireceksin!
-ki ben tabir-i caizse, yürüyorum üzerine üzerine ecelimin
Ne kadar yaram mevcutsa, onlar galiba biraz da senin!
Akla gelen her şeye amenna denilen bu cicim aylarında
Sadece sevilmeyi sevmenin ya da ilgi deliliğinin manası yok
Yineliyorum bak benim canım; aşk, kendiliğindendir!
Tıpkı Yara’dan gibi...
Sen buna gönülden inanamazsın o ayrı
Elbet bu senfoni de biter, yenileri olur muhakkak
Ben tam da lal olmayı yeğlemişken, sana son diyeceğim şudur ki;
İnan Tanrı bile istemezdi, bu ses kirliliğinin içinde yer almayı!
-Ömür de, o çok sevdiğin şarkı da az önce bitti…
Küçük bir orkestra sanatını icra ediyor yüreğimde hâlâ
İnatla sessiz kalmayı tercih eden
Özünde hard sayılabilecek bir enstrüman gibi
Varoluş sebebinden uzaklaşmakta cismim
Ya da en iyisi şöyle izah edeyim ben
Parmaklarımdaki hayal kırıklarının ritim duygusu eksikliğinde
Senin geri vokal olarak katıldığın Ömrüm Senfonisi
Birbirimizden aldığımız onca notasız yarayı da es geçerek
Tutulamamış sözlerle tekrar bestelenmeyi bekliyor diyelim!
Açık unutulmuş bir parantez gibi bakıyorsun ellerime
Ellerim anlatım bozukluğuna oldukça yatkın
Gözlerinde öyle çok susulmuş cümle var ki şaşırıyorum
Onlarca ulu kitap indirilmiş sanki irisindeki cenabet geceye
Kimilerine göre ağ'laman tamamen mucize!
İtin köpeğin her duasının kabul olması misali
Yürürlükteki itikatları tümden yalanlar
Hatta zina esnasında yakalanan o tövbekâr peygamberi
Kutsal bir mabede çiviler gibi okunmuş taşaklarından
Ağza konulmayacak küfürleri Allah aşkına yutar
Ya da Allah adı verir gibi her yemininde
Bütün ulvi hislerinle sev beni
Arş-ı ala dâhil hiçbir mertebeye avuç açmayan
İlahi zorbalıklar karşısında asla aman dilemeyen ben
Secde ediyorum işte kalbinin huzurunda
Biliyorum ki kalbin, ikmale kalmıştır düş ve ticaret lisesinde
Yüz alsan yüz bulsan bile geçmeyecek yani kurtarmayacak sevdaların
Şimdilerde gençten bir kavak yelinin esaretinde
Ve sen en ufak kıvılcıma yangın olmayı marifet sanıyorsun haliyle!
-Aşk, kendiliğindendir!
-Bakalım…
Bunca zamandır yazdıklarını mühimmat bilen ben
Yurdun dört bir yanından tebrik telefonları alıyorum
“Böyle de güzel ruh teslim edilir mi?” diyorlar
Vaktinden tez bir ölümüm bazen
Bazen de ecelle sarmaş dolaş bir yaşam
Onun dışında aslına bakarsan ben kendimi
Yer ile gök arasındaki abartısız bir düello olarak görüyorum
Hani ismi bazı lehçelerde ‘mayın’ diye anılan
Öyle ki; telaffuz ederken tek harfimi ısırsan yanlışlıkla
Şakası yok, büsbütün havaya uçacaksın!
Tüm anlamın paramparça olacak belki
E tabii benim canım, ne var ki hem bunda
Bazı yerleşim bölgelerime laf değil kurşun yağıyor kurşun,
sanki sen mi dindireceksin!
-ki ben tabir-i caizse, yürüyorum üzerine üzerine ecelimin
Ne kadar yaram mevcutsa, onlar galiba biraz da senin!
Akla gelen her şeye amenna denilen bu cicim aylarında
Sadece sevilmeyi sevmenin ya da ilgi deliliğinin manası yok
Yineliyorum bak benim canım; aşk, kendiliğindendir!
Tıpkı Yara’dan gibi...
Sen buna gönülden inanamazsın o ayrı
Elbet bu senfoni de biter, yenileri olur muhakkak
Ben tam da lal olmayı yeğlemişken, sana son diyeceğim şudur ki;
İnan Tanrı bile istemezdi, bu ses kirliliğinin içinde yer almayı!
-Ömür de, o çok sevdiğin şarkı da az önce bitti…
"Ben senin devamın olmak istiyorum"...