Bir Aile On be? y?ld?r g?r??medi?im arkada??m Simon Radevin''i g?rmeye gidecektim.

Simon, bir zamanlar benim en iyi dostumdu. Onunla g?zel g?nler ge?irmi?tim. Y?re?imin en gizli yerinde sakl? ve en gizli s?rlar?m? ona a?m??t?m.

Uzun y?llar birbirimizden hi? ayr?lmam??t?k. Beraber ya?am??, yolculuk etmi?, d???nm??, hayaller kurmu?tuk. Ayn? ?eyleri, ayn? kitaplar? sevmi?, ayn? co?kular? ya?am?? ve olaylara g?lm??t?k. Yaln?zca bak??lar?m?z bile, biririmizi t?m?ye anlamaya yeterdi.

Daha sonra o evlenmi?ti. Koca aramak i?in ta?radan Paris''e gelmi? bir k?zla ans?z?n hayat?n? birle?tirmi?ti. Nas?l olmu?tu da, zay?f, ayd?nl?k fakat bo? bak??l?, so?uk sesli ve binlerce benzeri bulunan bu soluk kumral k?z, zeki ve ak?ll? arkada??m? avucunun i?ine alm??t??

Bunlar? anlayabilir miydik? Ku?kusuz arkada??m, sevecen ve kendisine ba?l? bir k?z?n kollar? aras?nda basit, tatl? ve uzun s?recek bir mutlulu?u ?mit etmi?ti ve bunu da, soluk sa?l? k?z?n parlak bak??lar?nda hayal meyal g?rm??t? de...

Arkada??m, hi?bir ?eyi anlayamayacak derecede al?kla?mad??? s?rece, canl? ve duyarl? bir erke?in, sa?ma ger?e?in fark?na var?r varmaz her ?eyden usanaca??n? hi? d???nmemi?ti.

Nas?l bulacakt?m onu? Her zamanki gibi canl?, n?kteli, g?lmesini seven ve co?kulu muydu, yoksa ta?ra ya?am?n?n etkisiyle uyu?uk, tembel bir ki?i haline mi gelmi?ti? ?nsan, ister istemez on be? y?lda de?i?ebilirdi.

Tren, k???k bir istasyonda durdu. Trenden indi?imde, ?i?man, ?ok ?i?man, g?be?i iyice ?ne f?rlam??, kollar? iki yana a??k, k?rm?z? yanakl? bir adam bana do?ru at?ld? ve "Georges" diye ba??rd?. Kucakla?t?k; fakat onu tan?yamam??t?m. Sonra, ?a?k?nl?ktan donakalm?? bir durumda "Aman Tanr?m, zay?flamam??s?n" diye m?r?ldand?m. G?lerek, "Daha ne olsun? ?yi bir ya?am, iyi yemekler, g?zel geceler, yemek ve uyumak... ??te benim ya?am?m!" diye yan?t verdi.

Onu seyrettim; geni? y?z?nde, sevildi?ini belli eden ?izgiler arad?m. Yaln?zca g?zleri de?i?memi?ti; ancak o eski bak??lar?ndan eser yoktu. "E?er bak??lar d???ncelerin yans?mas? ise, ?u kar??mda duran insan?n d???nceleri, bir zamanlar ?ok iyi tan?d???m insan?n d???nceler de?il" diyordum kendi kendime.

Ger?i g?zleri parl?yordu, sevin? ve umut doluydu ama o g?zlerde, bir kafan?n de?erini en az s?zler kadar ifade eden zek? p?r?lt?lar? yoktu art?k.

Simon, birdenbire bana, "Bak i?te, benim ?ocuklardan ikisi" dedi.

14 ya??nda neredeyse kad?nla?m?? k???k bir k?z ile ??renci k?l?kl? 13 ya??nda bir erkek ?ocu?u, s?k?lgan bir edayla bana do?ru ilerledi;

- Bunlar senin ?ocuklar?n m?? diye sordum.
- Tabii, diye yan?t verdi g?lerek.
- Ka? ?ocu?un var?
- Be?. ??? evde!

Bunu s?ylerken gururlu, memnun, hatt? muzaffer bir hava tak?nm??t?. Bense, yuvas?ndaki bir tav?an gibi, ta?radaki evinde gecelerini iki uyku aras?nda ?ocuk yapmakla ge?iren bu aptal dam?zl?k adam i?in, belli belirsiz bir hor g?r?yle kar???k derin bir ac?ma duygusuna kap?lm??t?m.

Simon''un kulland??? arabaya bindik ve can s?k?c? kentin i?inden ge?tik. Buras?, sokaklar?nda hi? canl?l?k olmayan, yaln?zca k?peklerin ve bir iki hizmet?i kad?n?n g?r?nd??? uyu?uk ve donuk bir kentti. Zaman zaman, kap?s?n?n ?n?nde duran bir d?kk?n sahibi ?apkas?n? ??kar?yor ve Simon da onu, ku?kusuz kentteki b?t?n insanlar? adlar?yla tan?d???n? g?stermek i?in, adlar?n? s?yleyerek selaml?yordu... Ta?raya g?m?l?p kalan b?t?n insanlar gibi, Simon''un da milletvekili olmay? d??ledi?i izlenimi edindim.

Kenti ?abucak ge?tik ve parka benzer bir bah?eye girdik; sonra da, ?ato g?r?n?m? verilmi? kuleli bir evin ?n?nde durduk.

Simon, iltifatta bulunmam? ister bir havayla, "??te benim fakirhane!" dedi.

"?ok g?zel" diye yan?tlad?m.

Evin ?n?ndeki basamakl? seki ?zerinde, benim geli?im i?in s?slenmi?, bu ziyareti i?in sa?lar?n? taram?? ve birtak?m basmakal?p nezaket c?mleleri haz?rlam?? bir kad?n g?r?n?verdi. Bu, on be? y?l ?nce kilisede g?rd???m o kumral ve ilgin? olmaktan uzak k?zca??z de?ildi art?k. Kar??mda a??r? s?slenmi?, ?i?man, l?le l?le sa?l?, ya?? belli olmayan, silik ve zarafetten yoksun, d???ncesiz, k?sacas? bir kad?nda olmas? gereken b?t?n niteliklerden yoksun biri duruyordu. Nihayetinde bir anne, ?i?man ve s?radan bir anne, s?rekli do?uran ana? bir tavuk, i?inde ?ocuklar?ndan ve yemek kitab?ndan ba?ka bir kayg? ta??mayan dam?zl?k bir kad?nd? o...

Bana, "Ho? geldiniz" dedikten sonra, Belediye ba?kan?n?n tefti?ine haz?r itfaiyeciler gibi bekleyen ?? k???k ?ocu?un boy s?ras?yla dizildi?i bir hole girdim.

- Ah, i?te di?erleri, dedim.

Simon, b?y?k bir mutlulukla, "Jean, Sophie ve Gontran" diye ?ocuklar?n adlar?n? s?yledi.

Salonun kap?s? a??kt?. ??eri girdim ve koltuklardan birinde fel?li, titreyip duran ya?l? bir adam g?rd?m.

Bayan Radevin, bana do?ru ilerleyerek, "Bu, benim b?y?kbabam M?sy?, 87 ya??nda" dedi.

Sonra, yerinde sars?l?p duran ihtiyar?n kula??na, "Baba, Simon''un arkada??" diye ba??rd?. Ya?l? adam, bana merhaba diyebilmek i?in b?y?k bir ?aba g?sterdi ve ellerini sallayarak, "Vay, vay, vay!" diye viyaklad?. "?ok naziksiniz" diye kar??l?k verdim ve bir sandalyeye oturdum.

Simon i?eri girdi; g?l?yordu.

- B?y?kbabayla tan??t?n demek. Pek ho?tur kendisi, ?ocuklar?n e?lencesidir. Bo?az?na ?ok d??k?nd?r. Her yemekte ?atlayacak derecede yer. Kendi haline b?raksan, ne kadar ?ok yiyece?ini tahmin edemezsin. Neyse, birazdan g?receksin zaten. Tatl?lara sanki onlar birer gen? k?zm?? gibi bakar. ?imdiye kadar bundan daha g?l?n? bir ?eye rastlamam??s?nd?r, birazdan g?receksin.

Daha sonra, bana odam? g?sterdiler. Ak?am yeme?i saati yakla??yordu. Merdivenlerde ayak sesleri duyunca arkaya d?nd?m. Babalar?n?n arkas?na dizilen ?ocuklar beni izliyorlard?. Hi? ku?kusuz, bu ?ekilde beni selamlamak istiyorlard?.

Bana verilen oda, ot, bu?day ve arpadan ge?ilmeyen u?suz bucaks?z bir ovaya bak?yordu. Ne tek bir a?a?, ne de bir tepe g?r?n?yordu. Bu evde ya?anmak zorunda olan y?rek karart?c? ve i?e i?leyen ya?am?n bir g?r?nt?s?yd? bu...

O s?rada bir ?an ?ald?. Ak?am yemek vaktini haber vermek i?indi bu. A?a?? indim.

Madam Radevin, pek yapmac?kl? bir edayla kolumdan tuttu ve birlikte yemek odas?na ge?tik. Bir u?ak, tekerlekli sandalyesini iterek b?y?kbabay? masadaki yerine getirdi. Hen?z sofraya gelen b?y?kbaba, bak??lar?n? tatl?ya dikmi?, a? ve merakl? g?zlerle bak?yor ve iki yana sallan?p duran ba??n? g??l?kle bir yemekten di?erine ?eviriyordu.

Simon ellerini ovu?turarak bana d?nd? ve "?ok e?leneceksin" dedi. Bu s?rada ?ocuklar, g?rece?im sahneleri d???nerek, g?lmeye koyuldular. Bayan Radevin ise, omuzlar?n? umursamazl?kla silkip g?l?ms?yordu sadece.

Simon, ellerini a?z?n?n iki yan?nda kavu?turarak, "Bu ak?am yemekte s?tla? var" diye ba??rd? ihtiyara do?ru.

Ya?l? adam?n k?r???k y?z? ayd?nland?; s?yleneni anlad???n? ve memnun oldu?unu belli etmek i?in tepeden t?rna?a iyice sars?ld?.

Nihayet yeme?e ba?lad?k.

Simon, bana d?nerek, "Bak!" diye f?s?ldad?. B?y?kbaba ?orbay? sevmemi?ti; yemek istemiyordu ama sa?l??? i?in gerekli oldu?unu ?ne s?rerek ona zorla yedirmeye u?ra??yorlard?. U?ak, ?orbayla doldurdu?u ka???? zorla adam?n a?z?na sokuyor, ya?l? adam ise, canla ba?la kar?? koyuyor ve a??na ak?t?lan ?orbay? i?memek i?in masaya ve yan?ndakilerin ?zerine p?sk?rt?yordu.

?ocuklar g?lmekten k?r?l?rken, babalar? da "?htiyar ne kadar komik, de?il mi?" diye s?yleniyordu.

B?t?n yemek boyunca yaln?zca ihtiyarla me?gul oldular. B?y?kbaba, masaya konan yemekleri bak??lar?yla yiyor, ??lg?nca sallad??? elleriyle tabaklar? tutup kendisine ?ekmeye ?al???yordu. Yemekleri hemen hemen ihtiyar?n ula?abilece?i uzakl??a koyuyorlar ve burnuna gelen yemek kokular?n?n k??k?rtt??? ihtiyar?n tabaklara do?ru yapt??? titrek hamlelerini ve ??lg?nca hareketlerini seyrediyorlard?. ?htiyar, anla??lmaz bi?imde homurdan?yor ve salyas? boynundaki pe?eteye ak?yordu. B?t?n aile de, bu tuhaf ve tiksinti verici i?kenceden zevk duyuyordu.

Daha sonra, b?y?kbaban?n taba??na biraz yemek kondu. Ya?l? adam, taba??na bir par?a daha konmas? i?in ?n?ndekini b?y?k bir oburlukla silip s?p?rd?.

S?tla? getirildi?i zaman ihtiyar ??rp?nmaya ba?lad?. S?z?ldan?p duruyordu.

Gontran, b?y?kbabaya d?nd? ve "Bug?n ?ok yediniz, size tatl? yok" diyerek, ona s?tla? verilmeyecekmi? gibi davrand?lar.

Ya?l? adam, bunun ?zerine a?lamaya ba?lad?; her taraf? titreyerek a?larken, ?ocuklar kat?la kat?la g?l?yorlard?.

Nihayet, b?y?kbaban?n pay?n? da taba??na koydular. Adamca??z ilk lokmas?n? yutarken bo?az?ndan garip bir ses ??kard? ve ?ok b?y?k bir lokmay? yutan ?rdeklerinkini and?ran bir boyun hareketi yapt?.

Taba??ndaki bitirince, biraz daha tatl? vermeleri i?in tepinmeye ba?lad?.

B?y?kbaban?n ?ekti?i g?l?n? ve y?rek par?alay?c? i?kence kar??s?nda dayanamad?m ve "Hadi, biraz daha tatl? verin ona" dedim.

Simon, "Yoo, dostum, diyerek s?ze kar??t?, bu ya?ta fazla yerse, rahats?z olabilir".

S?z?m? geri ald?m ve sustum. "Neredesin mant?k, ahlak ve sa?duyu" diye ge?irdim i?imden. Sa?l???n? ?ne s?rerek ihtiyar? o ya?ta tadabilece?i tek zevkten yoksun b?rak?yorlard?. ?lg?n ve titrek ihtiyar ne yapacakt? ki bundan sonra sa?l???? Say?l? g?nlerine kar???yorlard? onun. Ka? g?n? kalm??t? ki ?unun ?uras?nda? On, yirmi, elli ya da y?z g?n? m?? Neden b?yle yap?yorlard?? Sa?l???n? korumak i?in mi, yoksa onun bo?az?na d??k?nl???n?n ortaya ??kard??? sahneleri b?t?n ailenin biraz daha seyretmesini sa?lamak i?in mi?

Ya?l? adam?n art?k hayatta yapaca?? ba?ka hi?bir ?ey kalmam??t? ki. Onun i?in tek bir istek, tek bir sevin? kayna?? kalm??t?. Neden bu sevin? ona b?t?n?yle ya?at?lm?yordu?

Yeme?in ard?ndan uzun bir s?re ka??t oynad?ktan sonra yatmak i?in odama ??kt?m. ?z?nt?l?, ?ok ?z?nt?l?yd?m!

Pencerenin ?n?ne oturdum. Yak?ndaki bir a?a?tan gelen yumu?ak, tatl? ve g?zel ku? c?v?lt?lar?ndan ba?ka hi?bir ?ey duyulmuyordu d??ar?da. Bu ku?, kulu?kaya yatm?? di?isi i?in b?yle yumu?ak sesle gece boyu ?tecekti.

Bense, ?u s?rada ?irkin kar?s?n?n yan?nda horul horul uyuyan zavall? dostumun be? ?ocu?unu d???nd?m

"Hindistan'da y?ksek bir da??n doru?una yap?lm?? "B?N AYNALI TAPINAK" adl? g?rkemli bir tap?nak vard?.

G?nlerden bir g?n bir k?pek da?a t?rmand?, tap?na??n merdivenlerinden ??karak "B?N AYNALI TAPINAK"a girdi.

Tap?na??n bin aynal? salonuna ge?ti?inde bin tane k?pek g?rd?. Korkarak t?ylerini kabartt?; kuyru?unu bacaklar?n?n aras?na s?k??t?rd?; korkutucu h?r?lt?lar ??kararak di?lerini g?sterdi. Ve bin k?pek de t?ylerini diktiler; kuyruklar?n? bacaklar?n?n aras?na al?p korkun? sesler ??kart?p di?lerini g?sterdiler. K?pek pani?e kap?larak tap?naktan ka?t?.

Ve o andan itibaren b?t?n d?nyan?n tehlikeli, korkun? k?peklerle dolu oldu?una inand?.

Bir s?re sonra bir ba?ka k?pek gelip da?a t?rmand?. O da tap?na??n
merdivenlerinden ??k?p "B?N AYNALI TAPINAK"a girdi.Tap?na??n bin aynal? salonuna geldi?inde bin tane k?pekle kar??la?t? ve ?ok sevindi: Kuyru?unu sallad?; ne?eyle oradan oraya z?plad? ve k?pekleri oynamaya ?a??rd?.

Bu k?pek tap?naktan ??kt???nda d?nyan?n dost ve sevecen k?peklerle dolu oldu?una inan?yordu."

S?radan bir g?n daha ba?l?yordu. Her?ey haz?rd?. Dal??a ge?ecek ve bu d?nyay? incelemeye devam edecekti. Paletlerini giyindi, deniz g?zl???n? takt?, hava t?p?n? de s?rt?na ge?irdikten sonra kendini suya b?rakt?.

Bu d?nya ba?ka bir d?nyayd? onun i?in, hi?bir insan yok. Kendini deniz hayvanlar?yla bir hissediyordu. Biraz derinlere indi. Her yer ???l ???l parl?yordu. G?ne?in ???nlar? denizi adeta yal?yordu.

Daha sonra y?zeye do?ru y?zd?. Denizin bir metre alt?nda y?z?yordu. Her?ey ne kadar g?zeldi. Kendini suyun y?z?ne ??kar?nca ba?ka bir farkl? d?nyada hissetti kendisini. Evet, iki d?nya aras?nda hayat? s?r?yordu. Bu iki farkl? d?nyada ya?amay? seviyordu. Teknesine do?ru bakt?, biraz fazla a??lm??t?. Su ?st?nde iki dakika durduktan sonra tekrar denize dald?. Teknesine do?ru y?zmeye ba?lad?.

Denizin alt?nda y?zen bal?klar, ta??n alt?nda bulunan yenge?ler, yunuslar, kara ve su kaplumba?alar?, hepsi iki d?nyan?n farkl? yarat?klar?yd?. Bir hayvan, kara hayvan? m? yoksa deniz hayvvan? m? oldu?unu nereden biliyordu acaba. Konu?acak bir dilleri olmasa bile, b?t?n bu harikalar? anlayabiliyorlar m?yd?.

Suyun alt?nda y?zerken, biran kendini daha yo?un bir yerde hissetti. Bir farkl?l?k oldu?unu anlam??t? adam. Tekrar geri d?nerek y?zmeye ba?lad?. Yine eski ortam?nda buldu kendini. "Denizde iki ortam nas?l olabilir" diye d???nd?. Denizin yo?unluklar?n?n farkl? oldu?u yerin tam ortas?nda durdu. Y?zeye do?ru tekrar ??kt?.

Dalg??, teknesine y?zd?. D?menini, kendisine farkl? gelen, yo?unlu?unun farkl? oldu?unu hissetti?i yere k?rd?. Oraya geldi?inde denizi bir g?zel incelemeye ba?lad?. Kendi g?rd???n?, belki normal bir insan, yani bu d?nyay? iyi tan?mayan bir insan g?remezdi. O alana bakt???nda denizin renginin, sanki aras?na gizli, g?r?nmeyen bir cam sokulmu? gibi, birdenbire farkl?la?t???n? anlad?. Bu farkl?l??? daha iyi anlayabilmek, bitmek bilmeyen ??renme iste?ini tatmin etmek i?in tekrar denize dald?. Su ?st?nde, kendisinin ke?fetti?i alana do?ru y?zd?. Ger?ektende burada, bir anormallik vard?.

Denizin suyunun rengi, belki de kendisinden ba?ka hi?bir kimsenin g?remeyece?i bir durumdu bu, aniden farkl?la??yordu. Bu sefer deniz g?zl???n? ve t?p?n? yan?na almam??t?. ??nk? bu seferki dal???n?n as?l amac? deniz diyar?n? incelemek de?il, iki d?nyay? birbirinden ay?ran bu s?n?rdaki farkl?l??? anlayabilmekti.

Dalg??, dudaklar?n?, daha koyu olarak g?rd??? suya de?dirdi. Diliyle dudaklar?n? s?vazlad?. Evet, su tuzlu suydu. Daha sonra dudaklar?n?, daha a??k ?rd??? suya de?dirdi. Bu seferki su tatl? suydu. Kaptan, denizlerle ilgili m?thi? bir ?ey ke?fetti?ini anlad? o an. Bu alanda tatl? su ile tuzlu su birbirine kar??m?yordu. Bug?n onun i?in ?ok g?zel bir g?nd?. Ke?fetti?i bu alan? beynine iyice kaz?d?; ??nk? buray? unutmamas? gerekiyordu, ke?finin kan?tlanmas?nda iyi bir ?rnek olacakt?.

Teknesine ??kt?. Kendisinin bulundu?u yere yak?n olan bir arkada??na do?ru yol ald?.

Kaptan?n arkada??, evinde yemek haz?rl?yordu. Yaln?z bir insand?. B?t?n ev i?leriyle kendisi u?ra??rd? onun i?in. Yeme?ini haz?rlad?ktan sonra k???k bir masada yemeye ba?lad?. Bu s?ralarda kap?n?n zili ?al?nd?. Kap?y? a?t???nda kar??s?nda kaptan? g?rd?. Daha yeni dal?? yapt???n? anlam??t?; ??nk? her nedense kurulanmam??t?.

"Nedir bu halin kaptan, neden kurulanmad?n?"

"B?rak kurulanmay?, bug?n ?ok ?zel bir g?n."

"Sofra haz?r, gel ilk ?nce bir g?zel karn?m?z? doyural?m, daha sonra bug?n?n neden g?zel bir g?n oldu?unu konu?uruz."

Kaptan ?st?ne bakt?: "?zin verirsen ?u ?st?m? bir de?i?eyim."

"Tabi can?m. Ben de bir tabak daha koyay?m sofraya."

Kaptan ?slak elbiseleri ?zerinden ??kartarak kurular? giyindi. Heyecanla sofraya yakla?t?. Arkada?? onu g?r?nce: "Gel sofraya, biraz yiyelim. Dal??tan geliyorsun, ac?km??s?nd?r."

"Can?m hi? yemek istemiyor. Biliyormusun bug?n dald???m zaman denizlerle ilgili bir ?ey ke?fettim."

"Neymi? o ke?fetti?in ?ey."

"Y?zerken bir alandaki farkl? renkteki deniz sular?n? g?rd?m. Bunlar? inceledi?imde denizin tatl? suyu ile tuzlu suyunun birbiriyle kar??mad???n? buldum."

Kaptan?n arkada?? bu s?zleri duyunca g?lmeye ba?lad?.

"Neden g?l?yorsun."

"Neden g?lece?im. Bunu sen ke?fetmedinki. Ben zaten bunu biliyordum."

Kaptan ?a?k?nla?t?:

"Nas?l olur, bunu ilk ben ke?fettim, hem sen dalm?yorsun bile."

"Tamam dalm?yorum. Zaten bunu dalarak ??renmedim. Bir kitaptan okudum."

"Nas?l olur. O kitap sende mi?"

"Evet bende."

"G?rmek istiyorum. L?tfen g?ster bana."

Kaptan?n arkada??, kitapl???na gidip ye?il renkli bir kitap ald?. Bir sayfay? a?t? ve kaptana g?sterdi.

"Evet" dedi kaptan, "ger?ektende bu biliniyormu?. Bu kitab? hangi denizci yazd??"

Kaptan bu kitab? kimin yazd???n? anlayabilmek amac?yla ?n ve arka kapa?? kontrol etti. Fakat bir bilgiye rastlayamad?. Arkada?? ise kaptana bak?yor, kendini g?lmekten alam?yordu.

"Bo?una ara?t?rma" dedi, "Bu kitap Allah'?n kitab?d?r."

Aram?zda, ayr?l?k sadece bir kelime, neden terk etmiyorsun beni bir t?rl?,
s?yle!

Annemin sa?lar?m? tarad??? g?nler gibi akl?mdan hi? ??km?yorsun, neden insan
haf?zas?ndan baz? ?eyleri silemiyor acaba...

Ruhuna kaz?nmaya g?rs?n bir an, ?ak?l?p kal?yor i?ine sonra ??kartabilene
a?k olsun.

Bir ?eyler esir al?yor ruhunu ve seni terk etmiyor asla.

Sonra oyalan?yorsun orada, burada benim gibiysen ?o?u zaman kitaplarda...

Kimi ba?ucumda, kimi salondaki sehpalara da??lm?? kitaplar?m, sayfalar?n?n
aras?na i?aret koydu?um, nerede kald?ysam oradan devam etti?im kitaplar?m
art?k beni oyalam?yor, ne yalan s?yleyeyim b?kt?m okumaktan ??nk? hi? biri
seni anlatm?yor.

Seni en fazla hi? tan?mad???m?z insanlar anlat?yor g?z?m?n bebe?i. Hepsinin
ya?ad?klar?ndas?n. Galiba a?k, bir adam? bin insanda g?rmek.

Sal? pazar?nda dola?t?m gene, ba? parmaklar?n?n u?lar? b??ak kesi?i kad?nlar
ellerinde torbalar? kar?nca misali yuvalar?na bir ?eyler ta??yan kad?nlar?n
pazar?.

Herkes tan?d?k, herkesin yamal? boh?a gibi hayat? yan?nda, ?yle ortak yanlar
var ki ?a??r?yorum bakt?k?a kad?nlara. Hepsi biraz benim, sat?c?lar?n
?fkesinde biraz sen. ??nl?yor sesin ekmek paras? derdinde, ve her tezgah
kendinin a?as?. Kad?nlar, parf?m satan tezgah?n ?n?nde mutlaka duruyorlar,
bak?yor, kokluyor ve ?o?u kez alm?yorlar, ?yle ya o paraya ?ocu?a e?ofman
al?n?r, yani o paraya, ne be?endiyse yerine neler al?n?r diye hesap yapan
kad?nlar var her tezgahta.

??ittikleri son sevgi s?zc??? neydi acaba, biri ortada kurulmu? ?ay oca??nda
yan?ma oturuyor. ?o?u konu?maz, konu?kan de?ildir Sal? Pazar? kad?nlar? ama
pek s?k?lm?? belli bana askerdeki o?lundan s?z ediyor, ?ok ?zlemi?, hangi
sebzeye baksa, o?lunun sevdi?i yemek akl?na gelmi? anlat?yor ve g?zleri
doluyor.

Sava? ??kmaz de?il mi diye soruyor, bilmem diyorum; sava?lara karar verenler
askerlik ya?? ge?mi? erkekler, ne yapacaklar? belli mi olur, bekliyoruz
hangi namluda ?fkeleri durulur diye.

Sa? kalmay? becerdikse, hani bizi de ya?arken ?ld?rmelerine sustu?umuz
i?indir.

Do?ru diyor kad?n, dikle?iyor yorgun v?cudu b?raksalar koskoca bir orduyu
haklar bir o?ul u?runa.

??te b?yle bir ?ey kad?n olmak, annelik var ucunda, elinde file, torba, ?st
ba? pejm?rde ama o?lu d???nce akl?na kafa tutuyor d?nyaya.

Neye baksam Sal? Pazar?’nda seni anlat?yor bana, arkamdan konu?tuklar?nda
utanmamal?y?m diye ya?ad???m hayat?m, sana anlatamad?klar?m, yar?m kalan ne
varsa aram?zda a?k oluyor Sal? Pazar?’nda, herkesin alabilece?i kadar ucuz
bir a?k.

Affediyorum bug?n ne varsa beni inciten s?rf intikam olsun diye. Telefon
?al?yor, beni ar?yorsun birden sesler kesiliyor, duyacaklar diye ?rk?yorum
ondan bir an sessiz kal???m.

Ama tabii sen bunlar? bilmiyorsun,
Telefonda neredesin diyorsun
B?rakt???n yerdeyim.

Sal? Pazar?’n?n ortas?nda

Denizi seyrediyorum

Ya da bir y?r?y??te

bir toplant?da

Ne derlerse yap?yorum.

Ne kadar zaman oldu g?rmeyeli seni

Diye soruyorsun

Zaman art?k yok ki bilmiyorum

Neyse ki

Ellerim hep benimle

Sana dokunmayan

Durmadan i?inde senin oldu?un ?iirler yazan.

Tarih

Sabahlar? seni ?zlemi? kalkt???m

Kahve vakitleri

?imdi telvelerden medet umma g?nleri

Her yalana raz? geldi?im

Kahve fallar?.

Peki sen hat?rl?yor musun beni ,

?antas?nda mutlaka kitap gezdiren bir kad?n

Ve k???k bir kolonya ?i?esi, bir de kalp ilac?.

Ne zaman m?,

Sa??r zaman, ??t yok.

Sal? Pazar?’nda durdu?uma bakma

?oktan ?ekip gittim ba?ka diyarlarday?m.

Aram?zda, ayr?l?k sadece bir kelime

Neden terk etmiyorsun beni bir t?rl?, s?yle!

A?k bu d?nyan?n ?l??leriyle a??klanamaz sevgili. O ilkel bir ac?d?r, yaban bir a?r?d?r. Gelir ve i?imizdeki o ?ok eski bir ?eye dokunur. Sonra bir perde a??l?r ve yolculuk ba?lar. Bu yolculukta art?k para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, i?, anneler ve korkular yoktur. A?k?n kendi ger?ekli?i vard?r sevgili. ?nsan bir ba?ka ????a teslim olur...A?kta yar?n yoktur sevgili. Zaman ileri do?ru de?il, i?eri, y?reklere, derinlere do?ru i?lemeye ba?lar, bilgele?ir. Hi? bilmedi?i sezgileriyle bulu?ur. Y?k? ?ok a??rd?r, kendiyle bulu?mu?tur. Hem d???ndad?r d?nyan?n, hem de ortas?nda. Hindistan'da Ganj Nehri'nin k?y?s?nda yak?lan yoksul adam?n hissettikleri de onunlad?r, yitirdikleri de... Newyork'ta, bir sokakta, o kartondan kul?besinde ya?ayan kad?n?n ??plak yaln?zl??? da. Her ?ey onunlad?r, ona emanettir sanki, ama o, ??ld?rt?c? bir yaln?zl?k i?indedir yine de...A?k?n k?lt?rl? olmakla, bilgili olmakla da ilgisi yoktur sevgili, kan?m?za kar??an ilkel ac?, o yaban a?r?yla hi?bir kitab?n yazmad??? hakikatlere daha yak?n?zd?r, inan...Kim demi?ti hat?rlam?yorum, a?k varl???n de?il, yoklu?un ac?s?d?r diye. Belki de bu y?zden ilk gen?li?imde, o yo?un a??k oldu?um y?llarda, g?z?me uyku girmez, duda??mda bir ?sl?kla b?t?n gece ?ehri, o karanl?k, o h?z?nl? sokaklar? dola??r, insanlar? uykular?ndan uyand?rmak isterdim. Uyan?p, i?imde derin bir s?z?yla uyanan o derin sanc?n?n ac?s?na ortak olsunlar diye...A?k ?ok eski bir ?eydir sevgili. Onun i?inden o ?ileli ?ocuklu?umuz ge?er. Sevdi?imiz insanlar?n ?ocukluklar? da... Oradan ?vey anneler, eksik babalar, paras?z yat?l?lar ge?er. Ve sonra a?k b?t?n bunlar? al?r, daha da eskilere gider, hep o ilkel ac?ya, o yaban a?r?ya... ?nsan bazen nedensiz yere umutsuzlu?a kap?l?r. Kimselere veremez sevgisini, kimselere kendini anlatamaz, evlere kapan?r...Bazen denizler, k?y?lar ?eker insan?. ?nsan bu kap?lmay? anlayamaz, oysa ?ok eski bir yerde ya?anmas?ndan korkulup vazge?ilmez a?klar?n s?z?s?d?r bu. Bu s?z?, bu yenilgi mevsimlerle y?llarla devredilir ba?ka insanlara... Bir insan?n yapt??? bir hatan?n t?m insanlara yay?lmas? gibi...??te ?imdi biz de sevgili, ya olmad?k zamanlarda umutsuzlu?a kap?l?p, solu?u evlerde alaca??z, ya da denizler, k?y?lar ?ekecek bizi. Nas?l biz ba?kalar?n?n korkakl???n? ta??yorsak, ba?kalar? da bizim korkakl???m?z? ta??yacak, yenilgimizi, umutsuzlu?umuzu...Birazdan sabah olacak...Para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, i?, anneler ve korkular ba?layacak... Bunlar varsa ve bizim i?in ge?erliyse a?k yoktur ve hi? olmam??t?r sevgili. Birbirimizi kand?rmayal?m...Hadi g?ne haz?rlan. Ya?ad?klar?m?z? unutmaya ?al??. A?k bize g?venip verdi?i b?y?s?n?, s?rlar?n?, cesaretini, bilgeli?ini ve o ilkel, o yaban a?r?s?n? geri alacak. Bunlar olurken i?imiz bir an ?ok ???yecek, sonra ge?ecek...

Hadi, oyalanma birazdan yar?n olacak...
A?kta yar?n yoktur sevgili...

Bir lise ??retmeni bir g?n derste ??rencilerine bir teklifte bulunur: "Bir hayat deneyimine kat?lmak ister misiniz?" ??renciler ?ok sevdikleri hocalar?n?n bu teklifini teredd?ts?z kabul ederler. "O zaman" der ??retmen. "Bundan sonra ne dersem yapaca??n?za da s?z verin" ??renciler bunu da yaparlar. "?imdi yar?nki ?devinize haz?r olun. Yar?n hepiniz birer plastik torba ve be?er kilo patates getireceksiniz!" ??renciler , bu i?ten pek bir?ey anlamam??lard?r. Ama ertesi sabah hepsinin s?ralar?n? ?zerinde patatesler ve torbalar haz?rd?r. Kendisine merakl? g?zlerle bakan ??rencilerine ??yle der ??retmen: "?imdi, bug?ne dek affetmeyi reddetti?iniz her ki?i i?in bir patates al?n, o ki?inin ad?n? o patatesin ?zerine yaz?p torban?n i?ine koyun." Baz? ??renciler torbalar?na ??er-be?er tane patates koyarken, baz?lar?n?n torbas? neredeyse a?z?na kadar dolmu?tur. ??retmen, kendisine "Peki ?imdi ne olacak?" der gibi bakan ??rencilerine ikinci a??klamas?n? yapar: "Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbalar? yan?n?zda ta??yacaks?n?z. Yatt???n?z yatakta, bindi?iniz otob?ste, okuldayken s?ran?z?n ?st?nde? hep yan?n?zda olacaklar." Aradan bir hafta ge?mi?tir. Hocalar? s?n?fa girer girmez, denileni yapm?? olan ??renciler ?ikayete ba?larlar: "Hocam, bu kadar a??r torbay? her yere ta??mak ?ok zor." "Hocam, patatesler kokmaya ba?lad?. Vallahi, insanlar tuhaf bak?yorlar bana art?k." "Hem s?k?ld?k, hem yorulduk?" ??retmen g?l?mseyerek ??rencilerine ?u dersi verir: "G?r?yorsunuz ki, affetmeyerek as?l kendimizi cezaland?r?yoruz. Kendimizi ruhumuzda a??r y?kler ta??maya mahkum ediyoruz. Affetmeyi kar??m?zdaki ki?iye bir ihsan olarak d???n?yoruz, halbuki affetmek en ba?ta kendimize yapt???m?z bir iyiliktir.

Sevdan?n ne oldu?unu asla anlayamayaca??n? d???n?rd?. Sevmek neydi a??klamak isterdi ama olmazd? yapamazd?. Ve her seferinde sevgiyi anlatmaya ?al???p da beceremeyince ?yle bir ?eyin olmad???na inan?rd?.Her a??k olu?unda ?iirler yazard? sevgililerine-ger?i onlara sevgili denilmezdi ??nk? o hep platonik a?klar ya?ard?. A?k?n somut bir ?ey olmad???n?n fark?na ?ocukken varamazd?. Bir insan neden illa birini istesin ki diye d???n?rd?. Hele bir erkek e?er kendisin ??lg?nca seven bir kad?n varsa neden ba?kas?n? bulmak i?in u?ra?s?nd?.

?ocukken g?rd??? her g?zel kad?na a??k oldu?unu san?rd? ama sonradan ac? bir ?ekilde ??renecekti otla bok aras?ndaki fark?. A?k? sak?zlardan ??kan yaz?larda tan?maya ba?lam??t? ve ??rendi?i ilk ?ngilizce kelime ‘love’ olmu?tu. ‘love is...’ diye ba?layan b?t?n c?mleleri okumakt? amac?. Ya??tlar? gibi ??kartma veya araba resmi i?in de?il a?k?n ne oldu?unu ??renmek i?in sak?z al?rd?. Sonradan pi?man olmayacakt? belki ama a?k? yanl?? tan?d???n? g?zya?lar?n? silerken anlayacakt?.

A?k vard? elbet art?k bunu anlayacak kadar b?y?m??t? ve art?k ger?ek a?klar ya??yordu. ?iirler yaz?yordu geceleri,defterlerinin her taraf?na a??k oldu?u ki?inin ad?n? yaz?yordu. Onu g?rebilmek i?in s?n?f kap?s?nda bekliyordu ve so?uklara ald?rmadan her teneff?s sevgilinin g?zlerini ar?yordu. A?k neydi belki bunu a??klayamazd? ama soranlara verecek bir cevab? olurdu her zaman akl?n?n bir yerinde. Y?llard?r tan?d??? ve sadece arkada? olarak g?rd??? ki?inin di?er arkada?lar? aras?nda ?zel bir yer kaplamaya ba?lamas?n? hissederdi. Sadece ona ?iirler yazard?,onunla ilgili hayaller kurard? geceleri bunal?m ?ark?lar? dinlerken. S?yledi?i her kelimeyi onun duyaca??n? d???nerek s?ylerdi ve sa?ma sapan yalanlar s?ylerdi s?rf muhabbet olsun diye. Sevgilinin sa?lar? ve g?zleri s?slerdi ?iirlerini ve sonra yava?lard? a?k?n ?iddeti. A?k? bir da?a t?rmanmaya benzetirdi her zaman. ?nce h?zla t?rman?rs?n,solu?un kesilmeye ba?lar,g?n ge?tik?e ???rs?n ve gittik?e yava?layarak zirveye var?rs?n. Sonra fark?na bile varmadan yuvarlan?rs?n oradan,yeni bir da?a t?rmanmak i?in ayaklar?n a?a??ya kayar ve i?te yeni bir da?...

Sonra a?k? biterdi-yani o ?yle hissederdi. Yazd??? ?iirleri,kar??l?ks?z mektuplar? okurdu ve g?lerdi. O zamanlar ne kadar aptal oldu?unu d???n?rd?. Bir zamanlar a?k i?in ?lmeli diyen adam o de?ildi sanki. A?k? s?radan bir ?ey gibi g?r?rd?. Ta ki bir ba?ka g?z b?y?leyene kadar onu. O zaman unuturdu her ?eyi. Hani yazd??? ?iirler kara sa?l? kara ka?l? sevgiliye? Yoklar ,yerini ?oktan mavi g?zlerin derinli?ine b?rak?lm?? yaz?lar al?r daha sonra belki de ye?il bir g?z kim bilir. Ve tekrar inanmaya ba?lar a?k i?in ?lme fikrine. Ve o a?k? da biter ?ncekiler gibi ve o yine sevmeyi unutur ve tekrar sevdalara yelken a?ar bu b?yle s?r?p gider.

O hep platonik sever. Sever de s?yleyemez yazd??? ?iirleri kimi zaman okur ama asla ona yazd???n? s?yleyemez. Her a??k olu?unda mucizeler bekler yani hep o’nu bekler. Saatlerce fal bakar seviyor mu sevmiyor mu diye ve hep seviyor ??kar-zaten sevmiyor ??ksa da inanmaz. Ama o bu d???ncelere dal?p sabah? getirince ve o’nu ba?ka ellerde g?r?nce i?inden ka??tlar? y?rtmak gelir. Ama bir sonraki sefere inanmak i?in kald?r?r bir kenara. Hep ?ark?lar s?yler;?yle s?radan ?ark?lar de?il a?k ?ark?lar? sevgiliye s?ylenmek istenen a?k ?ark?lar?. A?k? hep da?a benzetir ya, bir da?dan inip ?tekine t?rmanmaya ba?lay?nca bazen d?n?p bakar t?rmanm?? oldu?u da?lara ve ne kadar heybetli olduklar?n? d???n?r. Asla zirvede kalamam??t?r ve hep t?rmanaca?? en y?ksek zirveden inmeyece?ini d???n?r. Hayat? boyunca belki de on kez o da?? en b?y?k da? sanacak ama her seferinde yan?lacak. Ve bir g?n ?lmeden anlayamayacak hangisi en b?y?k sevdas?,hangisi en g?zel a?k?.

Dostlarla payla?acak ac?lar?n?, o’nu ba?ka kollarda g?rmekten gocunmad???n? s?yleyecek ama i?inde hep ayn? ?ark? ?alacak ‘seni kimler ald? kimler ?p?yor seni’ diyecek ebediyen ve o her zaman yaln?z a??k rol?n? ?stlenecek ba? rol?n? oynad??? bu oyunun. Ac? ac? s?vecek kimi zaman r?zgara kimi zamanda kendi tiyatrosunun senaristi olamay???na... Ve her seferinde a?k?n? ba?ka ellerde g?r?nce balonunu elinden ka??ran bir ?ocuk gibi a?layacakt? ve her a??k olu?unda kumdan kaleler yapacakt? ve sonra insafs?z a??klarca y?k?lacakt?. O’nu tan?d???ndaysa ?ok ge? olacakt?...

[url="http://www.google.com/"]
[/url]

annembekleyecegim
b?y?k sevdalar
senden kalanlar
?zl?yorum
maral?m
gitme
gel g?rbeni

Adam?n biri para??t almak i?in bir d?kkana girer ve sat?c?yla konu?maya ba?lar: "Efendim, para??t a??lmazsa ne olacak?" Sat?c?: "Olur mu beyefendi yede?i var onu a?ars?n?z" M??teri: "Peki ya o da a??lmazsa?" Sat?c?: "?r?nlerimiz garantilidir, getirin de?i?tiririz