BANA G?ZYASI BORCUN VAR !
Adam gen? kadina seslendi:
- Bana g?zyasi borcun var!
Gen? kadin sordu:
- Nasil ?derim?
Adam g?zlerini kirpti;
- Haydi g?l?mse!
G?l?msedi gen? kadin. Adam, cebinden mendilini ?ikarip, borcunu sildi.
Ve mendilini ?zenle katlayip, yine kalbinin ?zerindeki i? cebine koydu.
Bir demet mor s?mb?l vardi kadinin elinde.
ikisi de bahar kokuyordu...
Biri ilkbahar, digeri g?z.
Adam, seslendi yine;
- Bana mutluluk borcun var!
Gen? kadin, biraz mahcup, biraz saskin sordu:
-Nasil ?deyebilirim?
Heyecanlandi adam
- Haydi yat dizlerime!
Gen? kadin bir kedi uysalliginda, yatti dizlerine usulca.
Adam, sefkatle sa?larini taramaya basladi kadinin.
Sa?lari, g?nese ve yagmurlara hasret hi? yasanmamis baharlara benziyordu.
?aresizligini ?rd? sirasira.
Sonra sa?inin her teline, mutlulugun ?igliklarini bagladi adam.
Yetmedi, gizli d?g?m atti... Agladi.
Hava kararmak ?zereydi. Disarida yagmur yagiyordu delice.
Adam, s?rekli bor? defterlerini kurcaliyordu.
Gen? kadinin g?zlerinin i?ine bakti;
- Bana y?rek borcun var!
Borcunun farkindaydi sanki gen? kadin, sasirmadi.
- Bu borcumu nasil ?deyebilirim?
Adam kollarini uzatti
- Haydi tut ellerimi!
S?mb?l kokusu sinmis ellerini uzatti gen? kadin.
Elleri ?yle sicakti ki, eriyiverdi b?t?n borcu avu?larinin i?inde.
Gen? kadin gitmek ?zereydi.
Adam son kez seslendi;
- Bana can borcun var!
Kadin irkildi;
- Can mi?
Sigarasindan derin bir nefes ?ekti adam;
- Evet... Can borcun var. Sensizlik ?ld?r?yor beni!hosuna gitti s?zler kadinin;
- Peki bu borcumu nasil tahsil etmeyi d?s?n?yorsun?
Adam, biraz daha yaklasti;
- Yum g?zlerini!
Hi? teredd?t etmeden yumdu g?zlerini.
Adam da yumdu g?zlerini, masumca bir ?p?c?k kondurdu
kadinin titreyen dudaklarina.
- Bu ne simdi yaptigin? diyerek ?atti kaslarini kadin...
Adam, pismanlikla, memnunluk arasinda gidip geldi. Kekeledi;
- Hayat ?p?c?g?yd?!
Kisa bir sessizligin ardindan bu kez kadin ?pt? adami sehvetle...
Adam, sasirdi;
- Ya senin bu yaptigin neydi?
Gen? kadin kapiya y?neldi;
- Veda ?p?c?g?!
Kalan bor?larina karsilik, y?rek dolusu ?aresizlik
ve bir de mor s?mb?llerini masanin ?zerine rehin birakip gitti gen? kadin.
Adam kostu pesinden s?mb?lleri geri verdi kadina.
- Ne olur iyi bak umut ?i?eklerime, solmasinlar...
Gen? kadin s?mb?lleri aldi:
- Merak etme, g?n asiri sularim ?i?eklerini!
Adam sevindi:
- G?nese, suya gerek yok. G?l?mse yeter!
Kadin g?zden kaybolurken haykirdi adam,
- Umutlarimi kefil yaptim. Unutma, bana ask bor?lusun!
Haykirisi yagmura karisti.
Kadin, yagmuru hissetmeyen kalabaliga...
p.s:/ilk okudugumda kalbim apallamisti..ask denilen sey varmi ki?dedirtmisti!valla kimin yazdigini bilmiyorum,yuregine ve yazdiranin askina saglik
Adam gen? kadina seslendi:
- Bana g?zyasi borcun var!
Gen? kadin sordu:
- Nasil ?derim?
Adam g?zlerini kirpti;
- Haydi g?l?mse!
G?l?msedi gen? kadin. Adam, cebinden mendilini ?ikarip, borcunu sildi.
Ve mendilini ?zenle katlayip, yine kalbinin ?zerindeki i? cebine koydu.
Bir demet mor s?mb?l vardi kadinin elinde.
ikisi de bahar kokuyordu...
Biri ilkbahar, digeri g?z.
Adam, seslendi yine;
- Bana mutluluk borcun var!
Gen? kadin, biraz mahcup, biraz saskin sordu:
-Nasil ?deyebilirim?
Heyecanlandi adam
- Haydi yat dizlerime!
Gen? kadin bir kedi uysalliginda, yatti dizlerine usulca.
Adam, sefkatle sa?larini taramaya basladi kadinin.
Sa?lari, g?nese ve yagmurlara hasret hi? yasanmamis baharlara benziyordu.
?aresizligini ?rd? sirasira.
Sonra sa?inin her teline, mutlulugun ?igliklarini bagladi adam.
Yetmedi, gizli d?g?m atti... Agladi.
Hava kararmak ?zereydi. Disarida yagmur yagiyordu delice.
Adam, s?rekli bor? defterlerini kurcaliyordu.
Gen? kadinin g?zlerinin i?ine bakti;
- Bana y?rek borcun var!
Borcunun farkindaydi sanki gen? kadin, sasirmadi.
- Bu borcumu nasil ?deyebilirim?
Adam kollarini uzatti
- Haydi tut ellerimi!
S?mb?l kokusu sinmis ellerini uzatti gen? kadin.
Elleri ?yle sicakti ki, eriyiverdi b?t?n borcu avu?larinin i?inde.
Gen? kadin gitmek ?zereydi.
Adam son kez seslendi;
- Bana can borcun var!
Kadin irkildi;
- Can mi?
Sigarasindan derin bir nefes ?ekti adam;
- Evet... Can borcun var. Sensizlik ?ld?r?yor beni!hosuna gitti s?zler kadinin;
- Peki bu borcumu nasil tahsil etmeyi d?s?n?yorsun?
Adam, biraz daha yaklasti;
- Yum g?zlerini!
Hi? teredd?t etmeden yumdu g?zlerini.
Adam da yumdu g?zlerini, masumca bir ?p?c?k kondurdu
kadinin titreyen dudaklarina.
- Bu ne simdi yaptigin? diyerek ?atti kaslarini kadin...
Adam, pismanlikla, memnunluk arasinda gidip geldi. Kekeledi;
- Hayat ?p?c?g?yd?!
Kisa bir sessizligin ardindan bu kez kadin ?pt? adami sehvetle...
Adam, sasirdi;
- Ya senin bu yaptigin neydi?
Gen? kadin kapiya y?neldi;
- Veda ?p?c?g?!
Kalan bor?larina karsilik, y?rek dolusu ?aresizlik
ve bir de mor s?mb?llerini masanin ?zerine rehin birakip gitti gen? kadin.
Adam kostu pesinden s?mb?lleri geri verdi kadina.
- Ne olur iyi bak umut ?i?eklerime, solmasinlar...
Gen? kadin s?mb?lleri aldi:
- Merak etme, g?n asiri sularim ?i?eklerini!
Adam sevindi:
- G?nese, suya gerek yok. G?l?mse yeter!
Kadin g?zden kaybolurken haykirdi adam,
- Umutlarimi kefil yaptim. Unutma, bana ask bor?lusun!
Haykirisi yagmura karisti.
Kadin, yagmuru hissetmeyen kalabaliga...
p.s:/ilk okudugumda kalbim apallamisti..ask denilen sey varmi ki?dedirtmisti!valla kimin yazdigini bilmiyorum,yuregine ve yazdiranin askina saglik