Besbelli gidiyorsun buralardan,
Benden kalan kalp kırıklarını da almışsın yanına,
Yüzünde pişmanlığın kırmızı reçetesi,
Ayaklarında çaresizliğin imzası var.

Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Benden kalan papatya fallarını da almışsın yanına,
Gözlerinde pişmanlığın soğuk denizi,
Ellerinde çaresizliğin senedi var.

Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Benden kalan gülüşleri de almışsın yanına.
Teninde pişmanlığın apansız soğukluğu,
Nefesinde çaresizliğin buğusu var.

Besbelli yanık bir şiir gibi,
Sende bitiyorsun birkaç satır sonra,
Benden kalan son aşk kelimelerini de almışsın yanına,
Dudaklarında pişmanlığın acı mührü,
Ensende çaresizliğin korkusu var.

Besbelli gidiyorsun buralardan,
Besbelli kaçıyorsun yüreğimden,
Besbelli göçüyorsun gönül bahçemden,
Besbelli bitiyorsun bir şiir gibi,
Besbelli yaşanmış aşklar gibi,
Sende bir mum gibi sönüyorsun.

Kalbin söyleyemese de,
Gözlerin besbelli söylüyor bana.
Sende gidiyorsun, kaçıyorsun.
Sende göçüyor, bitiyorsun.
Sende güneş gibi doğuyor, batıyorsun.
Sende yıldız gibi parlıyor, kayıyorsun.
Besbelli sende gidiyorsun.
Besbelli sen artık beni tanımıyorsun.
Kalbin söylemese de yüreğin söylüyor,
İnan herşey besbelli..