Yaşlı gözlerini göstererek o sevimli küçük başını
göğsüme yaslama
''Neden gözlerin yaşardı?'' diyorum
Kesik kesik nefeslerle susuyorsun
Başını kaldırıp bakmıyorsun yüzüme
Biliyorum duygularını anlatamıyorsun
Çünkü hiçbir sözlükte senin duygularını
anlatabilecek bir kelime yok
Sen başkalarının duymadığı, anlayamadığı
bir dille konuşuyorsun
Konuşan insanların gözleri seninkiler gibi yaşarmadı hiç..!
Sen kimselere benzemiyorsun
Kendini aşan biryere kayıyor gibisin
Bak saçlarını bile okşayamıyorum
Ellerimi unuttum, düşüncelerim
bir toz dumanına karışıyor
İçimde yığılıp duran duygular neredeyse boşalacak
Kalbimden öyle bir rüzgar esecek ki
O zaman bütün gözyaşlarını şu dünyaya dökeceksin
Ve kuru gözlerle bakıp kalacaksın
İnsanlarsa yine sıradan olaylara ağlayacaklar
Senin gibi ağlayan olmayacak
İşte milyonlarca göz dikildi üstüme;
Yaşlı, kuru, mutlu, gülen, ve ağlayan gözler
İnsanlığın tüm medeniyetleri serildi önüme
Ağlatan, güldüren, öldüren ve yaşatan medeniyetler
Bir gözyaşı seli akıyor dünyanın derelerinden
Denizler gözyaşı oldu
İnsanlar gidip ağlama duvarlarına ağlıyorlar
İçindeki insanlık sevgisini yitirmişleri
gözyaşı denizlerinde boğmak için ağlıyorlar
Ağlamayı bilmeyenlerde gözyaşı denizlerinde
çırpınıp duruyorlar
Dünya kana bulanıyor
Ve bir kan seli akıyor derelerden tepelerden
Bütün medeniyetler kan pıhtısına dönüşüyor
Ve ''Ben ALLAH'ım diyerek, insanları
önlerinde secdeye kapandıran hükümdarlar
koşuşuyorlar
İnsanlar kan denizlerinde secdeye kapanıyorlar
Ağlama duvarları yıkılıyor ve bütün gözler kuruyor
Dünyanın ve insanlığın haline bakarak
tanrı sanılmadıkarına sevinenler var
Ama yinede dünyaya kendi düşüncelerine ugun
bir düzen vermekten geri durmuyorlar
Kan denizlerinde boğulan insanları
bütün benliklerinde hissediyorlar
Şu yaşlı gözlerini çek göğsümden
O zaman beraber ölürüz
Kan denizlerinde yüze yüze boğuluruz
Mutluluk nedir? Acı çekmek nedir?
Son çare intihar mıdır?
İşte görüyorsun insanlık intihara koşuyor
İhtiyar dünya kuru ve titrek bacaklarıyla
insanları darağaçlarına götürüyor
Darağaçlarına vardığımız zaman
bilmem ıslatabilecekmisin göğsümü
yine gözyaşlarınla?
Ya sen olmasaydın bu dünyada
Ya ben...
Sevgi nedir öğrenmeseydim
Ve şuursuzca dolansaydım şu kan deryasında.
göğsüme yaslama
''Neden gözlerin yaşardı?'' diyorum
Kesik kesik nefeslerle susuyorsun
Başını kaldırıp bakmıyorsun yüzüme
Biliyorum duygularını anlatamıyorsun
Çünkü hiçbir sözlükte senin duygularını
anlatabilecek bir kelime yok
Sen başkalarının duymadığı, anlayamadığı
bir dille konuşuyorsun
Konuşan insanların gözleri seninkiler gibi yaşarmadı hiç..!
Sen kimselere benzemiyorsun
Kendini aşan biryere kayıyor gibisin
Bak saçlarını bile okşayamıyorum
Ellerimi unuttum, düşüncelerim
bir toz dumanına karışıyor
İçimde yığılıp duran duygular neredeyse boşalacak
Kalbimden öyle bir rüzgar esecek ki
O zaman bütün gözyaşlarını şu dünyaya dökeceksin
Ve kuru gözlerle bakıp kalacaksın
İnsanlarsa yine sıradan olaylara ağlayacaklar
Senin gibi ağlayan olmayacak
İşte milyonlarca göz dikildi üstüme;
Yaşlı, kuru, mutlu, gülen, ve ağlayan gözler
İnsanlığın tüm medeniyetleri serildi önüme
Ağlatan, güldüren, öldüren ve yaşatan medeniyetler
Bir gözyaşı seli akıyor dünyanın derelerinden
Denizler gözyaşı oldu
İnsanlar gidip ağlama duvarlarına ağlıyorlar
İçindeki insanlık sevgisini yitirmişleri
gözyaşı denizlerinde boğmak için ağlıyorlar
Ağlamayı bilmeyenlerde gözyaşı denizlerinde
çırpınıp duruyorlar
Dünya kana bulanıyor
Ve bir kan seli akıyor derelerden tepelerden
Bütün medeniyetler kan pıhtısına dönüşüyor
Ve ''Ben ALLAH'ım diyerek, insanları
önlerinde secdeye kapandıran hükümdarlar
koşuşuyorlar
İnsanlar kan denizlerinde secdeye kapanıyorlar
Ağlama duvarları yıkılıyor ve bütün gözler kuruyor
Dünyanın ve insanlığın haline bakarak
tanrı sanılmadıkarına sevinenler var
Ama yinede dünyaya kendi düşüncelerine ugun
bir düzen vermekten geri durmuyorlar
Kan denizlerinde boğulan insanları
bütün benliklerinde hissediyorlar
Şu yaşlı gözlerini çek göğsümden
O zaman beraber ölürüz
Kan denizlerinde yüze yüze boğuluruz
Mutluluk nedir? Acı çekmek nedir?
Son çare intihar mıdır?
İşte görüyorsun insanlık intihara koşuyor
İhtiyar dünya kuru ve titrek bacaklarıyla
insanları darağaçlarına götürüyor
Darağaçlarına vardığımız zaman
bilmem ıslatabilecekmisin göğsümü
yine gözyaşlarınla?
Ya sen olmasaydın bu dünyada
Ya ben...
Sevgi nedir öğrenmeseydim
Ve şuursuzca dolansaydım şu kan deryasında.
