sensizLik hiç koymadı bana
acıtmadı canımı .
çünkü sensiz kaLmadım hiç .
hep buraLarda biryerLerdeydin .
odamda , yatağımda , beynimde , kaLbimde ..
damarımda kandın sanki .
kaLbimin atma sebebi , yaşama amacım .
bende neydin biLmiyorum .
neden sen ? neden aşk ?.
bunLar gibi miLyonLarca soru wardı
anlam weremediğim , cewabını biLemediğim .
ama herşeye rağmen güzeLdi aşk .
başkası için yaşamak , herşeyde onu anmak .
hiç biLmediğini doyasıya öğrenmek .
iLikLerine kadar aşkı tatmak .
güzeLdi agLamak . iLk defa baskası için .
iLk defa YAR için .
senden sonra hiç benciL oLamadım ben .
sadece kendimi düşünemedim .
koLay kıramadım insanLarı .
kırıLmanın , üzüLmenin acizLiğini öğrendim bütün iğrençLiğiyLe .
küçük düşürüLmenin , basitLeşmenin .
gurursuzca gitme demenin , hemde defaLarca .
neden acaba ?
neden gidişini kabuLLenemedim .
oysa bendim gidene dur demeyen .
senin özeLLiğin neydi ?
aşk mı ? - biLmiyorum
aşk neydi ki ?
aptaLLaşmak , insanLıktan çıkmak
ruhunu ona werip onsuzken bomboş bir beden taşımak mıydı aşk ?
Lokmanın boğazına düğümLenmesi ,
nefes aLamamak , gözLerin nemLi doLaşmak ,
yaşamı ondan ibaret saymak ,
ondan başka herşeyden nefret etmek ,
sürekLi düşünmek ,
her kapı çaLışına o diye koşmak ,
her teLefonu o diye açmak ,
yoLda gördükLerini ona benzetmek .
acaba o mu diye kaLbe yapıLan işkence ..
AŞK bu mu ??
ewet benim aşkım bu .
we hiç sewmedim .
büyük geLdi bana AŞK .
bedenim taşıyamadı bu gerçeği ..
acıtmadı canımı .
çünkü sensiz kaLmadım hiç .
hep buraLarda biryerLerdeydin .
odamda , yatağımda , beynimde , kaLbimde ..
damarımda kandın sanki .
kaLbimin atma sebebi , yaşama amacım .
bende neydin biLmiyorum .
neden sen ? neden aşk ?.
bunLar gibi miLyonLarca soru wardı
anlam weremediğim , cewabını biLemediğim .
ama herşeye rağmen güzeLdi aşk .
başkası için yaşamak , herşeyde onu anmak .
hiç biLmediğini doyasıya öğrenmek .
iLikLerine kadar aşkı tatmak .
güzeLdi agLamak . iLk defa baskası için .
iLk defa YAR için .
senden sonra hiç benciL oLamadım ben .
sadece kendimi düşünemedim .
koLay kıramadım insanLarı .
kırıLmanın , üzüLmenin acizLiğini öğrendim bütün iğrençLiğiyLe .
küçük düşürüLmenin , basitLeşmenin .
gurursuzca gitme demenin , hemde defaLarca .
neden acaba ?
neden gidişini kabuLLenemedim .
oysa bendim gidene dur demeyen .
senin özeLLiğin neydi ?
aşk mı ? - biLmiyorum
aşk neydi ki ?
aptaLLaşmak , insanLıktan çıkmak
ruhunu ona werip onsuzken bomboş bir beden taşımak mıydı aşk ?
Lokmanın boğazına düğümLenmesi ,
nefes aLamamak , gözLerin nemLi doLaşmak ,
yaşamı ondan ibaret saymak ,
ondan başka herşeyden nefret etmek ,
sürekLi düşünmek ,
her kapı çaLışına o diye koşmak ,
her teLefonu o diye açmak ,
yoLda gördükLerini ona benzetmek .
acaba o mu diye kaLbe yapıLan işkence ..
AŞK bu mu ??
ewet benim aşkım bu .
we hiç sewmedim .
büyük geLdi bana AŞK .
bedenim taşıyamadı bu gerçeği ..
