Adam gen? kad?na seslendi:
- Bana g?zya?? borcun var!
Gen? kad?n sordu:
- Nas?l ?derim?
Adam g?zlerini k?rpt?;
- Haydi g?l?mse!
G?l?msedi gen? kad?n. Adam, cebinden mendilini ??kar?p, borcunu sildi.
Ve mendilini ?zenle katlay?p, yine kalbinin ?zerindeki i? cebine koydu.
Bir demet mor s?mb?l vard? kad?n?n elinde.
?kisi de bahar kokuyordu...
Biri ilkbahar, di?eri g?z.
Adam, seslendi yine;
- Bana mutluluk borcun var!
Gen? kad?n, biraz mahcup, biraz ?a?k?n sordu:
-Nas?l ?deyebilirim?
Heyecanland? adam
- Haydi yat dizlerime!
Gen? kad?n bir kedi uysall???nda, yatt? dizlerine usulca.
Adam, ?efkatle sa?lar?n? taramaya ba?lad? kad?n?n.
Sa?lar?, g?ne?e ve ya?murlara hasret hi? ya?anmam?? baharlara benziyordu.
?aresizli?ini ?rd? s?ras?ra.
Sonra sa??n?n her teline, mutlulu?un ???l?klar?n? ba?lad? adam.
Yetmedi, gizli d???m att?... A?lad?.
Hava kararmak ?zereydi. D??ar?da ya?mur ya??yordu delice.
Adam, s?rekli bor? defterlerini kurcal?yordu.
Gen? kad?n?n g?zlerinin i?ine bakt?;
- Bana y?rek borcun var!
Borcunun fark?ndayd? sanki gen? kad?n, ?a??rmad?.
- Bu borcumu nas?l ?deyebilirim?
Adam kollar?n? uzatt?
- Haydi tut ellerimi!
S?mb?l kokusu sinmi? ellerini uzatt? gen? kad?n.
Elleri ?yle s?cakt? ki, eriyiverdi b?t?n borcu avu?lar?n?n i?inde.
Gen? kad?n gitmek ?zereydi.
Adam son kez seslendi;
- Bana can borcun var!
Kad?n irkildi;
- Can m??
Sigaras?ndan derin bir nefes ?ekti adam;
- Evet... Can borcun var. Sensizlik ?ld?r?yor beni!
Ho?una gitti s?zler kad?n?n
- Peki bu borcumu nas?l tahsil etmeyi d???n?yorsun?
Adam, biraz daha yakla?t?;
- Yum g?zlerini!
Hi? teredd?t etmeden yumdu g?zlerini.
Adam da yumdu g?zlerini, masumca bir ?p?c?k kondurdu
kad?n?n titreyen dudaklar?na.
- Bu ne ?imdi yapt???n? diyerek ?att? kaslar?n? kad?n...
Adam, pi?manl?kla, memnunluk aras?nda gidip geldi. Kekeledi;
- Hayat ?p?c???yd?!
K?sa bir sessizli?in ard?ndan bu kez kad?n ?pt? adam? ?ehvetle...
Adam, ?a??rd?;
- Ya senin bu yapt???n neydi?
Gen? kad?n kap?ya y?neldi;
- Veda ?p?c???!
Kalan bor?lar?na kar??l?k, y?rek dolusu ?aresizlik
ve bir de mor s?mb?llerini masan?n ?zerine rehin b?rak?p gitti gen? kad?n.
Adam ko?tu pe?inden s?mb?lleri geri verdi kad?na.
- Ne olur iyi bak umut ?i?eklerime, solmas?nlar...
Gen? kad?n s?mb?lleri ald?:
- Merak etme, g?n a??r? sular?m ?i?eklerini!
Adam sevindi:
- G?ne?e, suya gerek yok. G?l?mse yeter!
Kad?n g?zden kaybolurken hayk?rd? adam,
- Umutlar?m? kefil yapt?m. Unutma, bana a?k bor?lusun!
