Gözlerim seni aradı karanlık gecede...
Sessiz sedasız...
Hani gelmeyeceksin ya,
Belki hayalin beni yalnız bırakmaz diye!
Seni aradı gözlerim,
Sessiz sedasız bir gecede!
Sen'li geçen günlerin anısına,
Tek tek mum diktim yüreğimin her köşesine.
Onlar eridi...
Ben eridim...
Onlar söndü...
Ben soldum...
Ama sen gelmedin!!!
Gelmeyecektin...
Biliyordum...
Ben sadece düşler kuruyordum!
Seninle yazdığım her hayat senaryosunun sonu mutlu bitiyordu...
Masallardaki gibi...
Bir öpücük yetiyordu bulutlara değmeye...
Oysa gerçekte öyle miydi?
Hiçte değildi!
Senin beni hayatından muaf bıraktığını anladığımdan beri;
Kurduğum düşlerde,
Yazdığım senaryolarda,
Büyüsünü kaybetti...
Beni senden ettiğin gibi,
Onlarıda büyüsünden ettin...
Peki onlardan ne istedin?
Omuzlarımda taşıdığım seninle olan hayallerim
Sana ağır mı geldi?
Ezildin mi altında kendi büyüklüğünün?
Hiç olamayacağın kadar masumsun ya benim düş ülkemde...
Korkuyosun değil mi bunu kabullenmeye?
Cesaretin yok senin böyle sevgilere...
Nerede bıraktın o yüreğini?
Hayatı hep korkusuzca yaşarken sen,
Neden korkuyorsun bana gelmeye?
Sevsen, seveceksin işte,
Sevmeyişinin bu inadı ne?
Gözlerim seni aradı işte yine,
Sessiz sedasız bi gecede...
Hani sen yine gelmeyeceksin ya,
Ama ben aldım yine seni düşler ülkeme!
Bir mum daha yaktım...
Bir kez daha yandım...
Bir kez daha o mumla birlikte,
Eridim...
Bittim...
