Delikanlı amaliyathaneye girer.Mağrur temizlikçi kız her zaman ki gibi odayı temizlemeye gelmiştir.Yastığın altında ki mektubu bulur.Başlar hıçkırıklarla ağlamaya çünki oda sevmiştir.O delikanlıyı çok pişmandır.Yaptığından parmağına taktığı nişan yüzüğü gerçekten nişanlanmamış olup.Sadece sevdiği delikanlı onu düşünmeyip hastalığını yensin diye yapmış.Allaha dua etmeye başlamış.Ne olur allahım onu bana bağışla ki birkez olsun sevdiğimi söyleyebileyim diye.Delikanlının amaliyatı başarıyla sonuçlanmıştır.Günden güne hızla iyileşmeye başlamış.Ama içi buruktur.Sevdiği kızı halen nişanlı olduğunu sanarak.Kız allaha yalvarırken sevdiğini söyleme sansı dilemişti.Ve birgün elinde temizlik mahzemelerinle değilde.Kucağında kırçiçeklerinle girmiçti.Delikanlıya baktı delikanlı kafasını kaldıramıyordu.Aklına hep onun nişanlı olduğu kazınmıştı.Kız seslendi.Ahmet neden bana bakmıyorsun diye sordu.Ahmetin boğazı düğümlendi yutkunamaz haldeydi.Kız Ahmetin yanağına dokunarak bak sana kırçiçekleri getirdi.Ahmet ise kafasını yana çevirerk oraya bırak ve çıkdedi.Kız dediki ne olur sonkez bir bak bana sonra çıkar giderim.Ahmet başını kaldırdı yanağına dokunan ele takıldı sevdiği kızın parmağında nişan yüzüğü yoktu acı bir tebessümle kızın gözlerine baktı.Kız Ahmete duygularını anlatmaya başladı ahmet çok şaşkındı.Ben senin iyi olman için sadece hastalığğını yenebilmen için nişanlı gibi davrandım.Seni okadar çok seviyordum ki.Beni düşünerek hastalığını umursamıcaktın.O an Ahmetin gözlerinden inci taneleri dökülürcesine yaşlar süzülüyordu.Ama bu gözyaşları bu sefer mutluluktandı.Hemen kıza sarıldı.Kulağına fısıldarcasına ahh benim mağrur sevdiğim ne acılar çektim bilemezsin sana olan sevgimi haykıramadım.Hergün için için yandım ceğennem ateşi gibi.O gün karar aldılar Ahmet hastaneden çıktığı gibi evlenecktiler.Ahmet aylaca tedavisi sonunda iyileşip çıktı.Ve öyle bir düğünle evlendiler.Ne duyulmuş nede görülmüş bir düğündü.Heryeri kırçiçeklerinle bezendirmişler.Ve düğünlerinede sadece çocukları davet etmişler.Ahmetle mağrur kız seneler süren evliliklerinde.Bir kız bir oğlan çocukları olmuş.Kızının adını Sevgi oğlanun adını Umut koymuşlar.Gel zaman git zaman olmuş çocuklarıda bi hayli büyümüşler okul çağlarına gelmiş.Mağrur kız çocuklarının okul kıyafetlerini almak için şehre inecekmiş.O gün ailece mutlu şekilde kavaltılarını yapmışlar.Ahmet o gün kırdan topladığı papatyaları eşine hediye etmiş.Bir papatyayıda eşinin ipeksi şaçının arasına takmşı arnından öpmüş.Ve sarılmış şöyle demiş.Canım benim mağrur kelebeğim sen benim yaşama sevincim hayat suyum oldun.Mağrur kızın gözlerinden damlalar süzülmüş.Ve şöyle demiş eğer o gün sağ sağlim çıkmasaydın zate ben yaşayamazdım kendimide affetmezdim demiş.Ahmet eşini alarak şehre çıkmşılar.İşte burda kader yazısı onları ayıracağını bilmeden mutlu şekilde sohbet ederek arabalarıyla yol alıyormuş.Yol okadar virajlıymış ki o gün ikiside farkına varamamışlar.Birbirlerine bakmaktan herzaman ki gittikleri o yolun nasıl olduğunu unutmuşlar.Mağrur kız Ahmete seslenmiş.Ya ben seni öyle çok seviyorum her an Allahıma dua ediyorum seni bana bağışladı diye.Ahmet gülümseyerek eşinin yüzüne bakarken.Bir anda arabanın hakimiyetini kaybetmiş uçurumdan aşağı yuvarlanmış.Araba uçurumun dibine vardığında sadece mağrur kız varmış.Çünki Ahmet cam kırılınca camdan dışarı fırlamış.Kırçiçeklerin içine düşmüş.Sanki bir pamuk yatağın üstüne düşer gibi.Ahmet olduğu yerden şaşkınlıkla koşarak eşinin yanına gitmiş.Mağrur kız son nefesini veriyormuş.Ahmete bakarak şöyle demiş.Nasıl benim için hayat yaşamya değerse şimdi ben olmasam da.Sevgimizin tohumları için yaşıcak beni onlarda yaşatacaksın der demez mağrur kızın göz kapakları kapandı.Ahmet put kesilmişti.Hiç ağlamıyor haykırmıyordu.Sevdiğine söz vermişti.Bu zalim kadere inat sevgilerin tohumlarına kol kanat olacaktı.Ahmet o günden sonra mağrur kızın sevgini hep yaşıyorcasın yanında varcasına her gününü öyle yaşadı....
Azail kapımızı çaldı
Beni senden aldı
Azrail canımı aldı
Sana kalbimde ki sevgi kaldı
Ben mevlama kavuştum
Bu can kimin emanetiydi
Çam selvi ölü bir arada yaşar
Ben senin gönlünde yaşarım
Ölüm haktır bu bedene
Topraktan yaratıldık
Toprağa karışmak gerek
Seni yaşadığım sürece sevdim
Sevgimle bekleyeceğim mahşerde
YAZAN:Selin deniz
Azail kapımızı çaldı
Beni senden aldı
Azrail canımı aldı
Sana kalbimde ki sevgi kaldı
Ben mevlama kavuştum
Bu can kimin emanetiydi
Çam selvi ölü bir arada yaşar
Ben senin gönlünde yaşarım
Ölüm haktır bu bedene
Topraktan yaratıldık
Toprağa karışmak gerek
Seni yaşadığım sürece sevdim
Sevgimle bekleyeceğim mahşerde
YAZAN:Selin deniz