[SIZE=6]Anlamsız Bir Gece [/SIZE]
Zihnimde karasinek düşünceler…..
Dokunsam damla damla inecek yıldızlar gözlerimden….
Anlam/sızım…..
Neden?
Sarıp sarmalıyorum düş/müş/lerimi.
Kanayan dizlerime dokuncak şefkatli bir el yok…..öpeyim de geçsin diyecek yaralarımı.
Şimdi bu yokluk……
Şimdi bu içimi dolduran ağıt….
Engelleyemediğim bir hırçınlık içimde….
Patlamaya hazır yüreğim….
Dokunmayın bana….
Geceme dokunmayın….
Uçuşup gitsin zihnimdeki olmazlar.
Bahara dönsün kışım,ölümden dönsün yüzüm,olmazlara küssün sözüm…..
Gece!
Şimdi neyi nereye saklarım ben!
Gece!
Dört bir yanımdan saldırıyor….savunma/sızım….acımıyor artık yaralarım….
Gece!
Bu yokluğun,bu yoksunluğun tek şahidi….
Gece!
Karabasan gibi çöküyor üstüme ve gün doğmuyor gecelerime…karanlık,kapkara bir karanlık göğ(s)ümde…..
Şimdi bu yokluk….şimdi bu gece….
Bitmeyecek!
Anlamını yitirdi direnişim…
Ağır ödeştik hayatla….gözyaşları aldım hep mutluluklar verip…baharları verip kışları….
Gece!
Son/uç/suz……
Kanlı kanatlarımdan bir çift yastık……
Bir çift gözün hayaline dalmış kirpiği kirpiğine değmemiş bir çift göz……
Ve kapkaranlık gök/yüzünden bir yorgan…..
Ve sen…..
Sevdiğim….herşeyim….
Hiçbir şeyim olmak mı kaderin?
