Ve bütün perdelerini aç,
Ve bekle gelmeyecek sevgiliyi.
Bütün ihtimalleri sonuna kadar kullan,
Umutsuz harflerle umutlu tümceler kur,
Ve yaşamak gibi anla her şeyi.
Biraz da kendini anla.
Kalbim;
Sana kanamak yakışır...
Mazideki anılar kadardır gözyaşları,
Ve hatıralar kadardır kan damlaları,
Bir gün kanamaz,ağlamaz olursun.
Belki de yorgunluğunla unutursun...
Kalbim;
Vazgeç bu sevdadan,
Kendinden geçmeden...
Seven ağlatır mı sevdiğini?
Ama seven de sendin,ağlayan da.
Hasret ilmeği dolandığında boynuna,
An ve an kanayan da,
Onu isteyende sendin son arzunda...
Kalbim;
Yargısız infazları infaz et
O seni infaz etmeden...
Sendin,
Adımlarını delice yoran.
Sendin,
Gece gündüz ağlayan.
Sendin,
Sevdayı sevda için yaşayan.
Ve sendin,
Nefes aldıkça onu arayan,
O yoksa yok olan sendin...
Kalbim;
Zamansız isyanları azad et kendinden,
O seni azad etmeden...
Bir zemheri sevda için düştün dile
Ne gurur kaldı ne onur,
Bilki;
Cehennem ateşinin odunu o'dur...
Kalbim;
Yak bu şiiri
O seni yakmadan...