Bu ne bir başlangıç, ne de bir veda...

Ruhumun derinliklerinde kaynayan bir volkan gibi aşk! Hala sönmemiş, faaliyetini yitirmemiş... En küçük bir şeyde tekrar tekrar harekete geçen bir yanardağ!

İnsan sevmek, sevilmek için yaratılmış ya hani... Ben payıma düşeni yaptım... Sevdim... Hesapsız, umarsızca... Yok etmeye çalıştığım her aşk, her sevgi içimde birikti... Büyüdü, büyüdü... O yüzdendir ki bitmek, tükenmek bilmeyen bir yangına dönüştü...

Hayatıma giren her kişi bir iz bıraktı bende... Gördüğüm her yer, duyduğum her ses, her koku bir şeyler hatırlatır oldu... Bu kadar anı'yla yaşamak ağır!

Veda edilip bitirilen, yarım kalmış aşk hikayelerim var benim...
Her birini ayrı ayrı yerlere yerleştirdiğim...
Attıkları her çiziği, her izi özenle biriktirdiğim...
Tamamlanmamış gönül işlerim var benim...

Kimi zaman derin denizlerin ortasındaymışım gibi,
Kimi zaman en yüksek dağların tepesindeymişim gibi yaşadığım...
Hiç birinin çoşkusunun unutulmayacağı,
Acısını tenime batarcasına hissederek yaşadığım...
Sevda hikayelerim var benim...

Bu ne bir başlangıç, ne de bir veda...

Bu sonu gelmez bir devirdaim...
Birgün seversin... Birgün biter...
Birgün gelirsin... Birgün gider...
Her bitiş, bir başlangıcı yaratır...
Bittiği yerden başlarsın,
Yeni bir hayat olur!!!