Genç ve hür iken, düşlerim sonsuzken, dünyayı değiştirmek isterdim. Yaşlanıp akıllanınca, dünyanın değişmeyeceğini anladım. Ben de düşlerimiz biraz kısıtlayarak sadece memleketimi değiştirmeye karar verdim. Ama o da değişeceğe benzemiyordu. İyice yaşlandığımda son bir gayretle, sadece ailemi, kendime en yakın olanları değiştirmeyi denedim. Ama malesef bunu da kabul ettiremedim. Ve şimdi ölüm döşeğinde yatarken birden fark ettiim ki, önce yalnız kendimi değiştirseydim, onlara örnek olarak ailemi de değiştirebilirdim. Onlardan alacağım cesaret ve ilhamla, memleketimi daha ileriye götürebilirdim. Kimbilir, belki dünyayı bile değiştirebilirdim.
alıntı
alıntı