“Neyi ariyorsan sen, O’sundur” der Mevlana..
Zulmün pesindeysen zalimsin, aski ariyorsan asik....
Elinden tuttugumuz her sevgili, bizi sürükleyip,
kendi iç dünyamizin derinliklerinde bir kesif gezisine
çikarir. Her iliski, benligimizde bir kazidir aslinda,
her sevda ruhumuzun bir baska yüzü... Her askta
kendimizi arariz, o yüzden bulduklarimiz benzerimizdir.
Resimlerini yan yana koyun sevdiklerinizin ve
dikkatle bakin yüzlerine, onlarin suretlerinden
kendi yüzünüz bakacaktir size... Ask denilen
kaleydoskobun buzlu camina gözünüzü dayadiginizda,
binbir cam rengarenk isiklar saçarak döndügünde,
her seferinde bambaska sekiller ördügünü görürsünüz.
Her camda, farkli bir renginiz vardir; her sekilde
sizden bir parça... Asklariniz hülasanizdir.
Sevdiginiz her adam, begendiginiz her kadin
farkli ruh hallerinizi ele verir; arada bir çevirdiniz mi
kaleydoskobu, cam paralar yer degistirip yeni sekiller
alir; hepsi siz... Sevgilinizin gözlerindeki dolunay,
sizdeki isigin yansimasidir aslinda;
dilindeki sizin ilhaminiz, tenindeki sizin yansimanizdir.
Yoksa halâ bir sevdiginiz, o henüz kendinizi
bulamadiginizdandir... Ask, narsizmdir.
Sevda, çevrildikçe içinizin farkli isiklarini yakan
eglenceli bir kaleydoskop gibi basimizi döndürüyor.
Ve biz, hep bahari takip ederek dünyayi gezen bir
gezgin gibi içimizdeki eski baharlari ariyoruz.
Narcissusu’u bilirsiniz; Öyle heybetli ve güzelmis ki,
bakmaya dayanazmazmis kendine... Gün boyu
ayna karsisina geçip kara gözlerini, incecik burnunu,
dar kalçalarini, kivircik saçlarini seyredermis
hayran hayran... Bir gün irmak kenarinda gezinirken,
sudaki yansimasina ilismis gözü. Uzanip, iyice
bakmak istemis. Tam gördügünde kendisini,
dengesini kaybedip düsüvermis irmaga,
kapilip gitmis suya... Yeryüzünün en güzel insaninin
öldügünü duyan Tanri, unutulmamasi için O’nu
her bahar açan gözel kokulu bir çiçege dönüstürmüs,
Narcissus, nergis olmus. Kissadan hisse, benden
size tavsiye, taze bir nergis verin bugün sevgilinize...
Sonra da, nerede baharsa mevsim, rotasini oraya
çevirip içinizdeki eski baharlara kosan bir gezgin gibi
“Bahar getirdim sana” deyin.
Baharin elinizde oldugunu unutmadan..
Gözlerindeki irmaga baktiginizda kendinizi göreceksiniz;
dikkat edin de hayran olup düsmeyin...
Düsüp bahar kokulu bir çiçege dönüsmeyin...
Can DÜNDAR
Zulmün pesindeysen zalimsin, aski ariyorsan asik....
Elinden tuttugumuz her sevgili, bizi sürükleyip,
kendi iç dünyamizin derinliklerinde bir kesif gezisine
çikarir. Her iliski, benligimizde bir kazidir aslinda,
her sevda ruhumuzun bir baska yüzü... Her askta
kendimizi arariz, o yüzden bulduklarimiz benzerimizdir.
Resimlerini yan yana koyun sevdiklerinizin ve
dikkatle bakin yüzlerine, onlarin suretlerinden
kendi yüzünüz bakacaktir size... Ask denilen
kaleydoskobun buzlu camina gözünüzü dayadiginizda,
binbir cam rengarenk isiklar saçarak döndügünde,
her seferinde bambaska sekiller ördügünü görürsünüz.
Her camda, farkli bir renginiz vardir; her sekilde
sizden bir parça... Asklariniz hülasanizdir.
Sevdiginiz her adam, begendiginiz her kadin
farkli ruh hallerinizi ele verir; arada bir çevirdiniz mi
kaleydoskobu, cam paralar yer degistirip yeni sekiller
alir; hepsi siz... Sevgilinizin gözlerindeki dolunay,
sizdeki isigin yansimasidir aslinda;
dilindeki sizin ilhaminiz, tenindeki sizin yansimanizdir.
Yoksa halâ bir sevdiginiz, o henüz kendinizi
bulamadiginizdandir... Ask, narsizmdir.
Sevda, çevrildikçe içinizin farkli isiklarini yakan
eglenceli bir kaleydoskop gibi basimizi döndürüyor.
Ve biz, hep bahari takip ederek dünyayi gezen bir
gezgin gibi içimizdeki eski baharlari ariyoruz.
Narcissusu’u bilirsiniz; Öyle heybetli ve güzelmis ki,
bakmaya dayanazmazmis kendine... Gün boyu
ayna karsisina geçip kara gözlerini, incecik burnunu,
dar kalçalarini, kivircik saçlarini seyredermis
hayran hayran... Bir gün irmak kenarinda gezinirken,
sudaki yansimasina ilismis gözü. Uzanip, iyice
bakmak istemis. Tam gördügünde kendisini,
dengesini kaybedip düsüvermis irmaga,
kapilip gitmis suya... Yeryüzünün en güzel insaninin
öldügünü duyan Tanri, unutulmamasi için O’nu
her bahar açan gözel kokulu bir çiçege dönüstürmüs,
Narcissus, nergis olmus. Kissadan hisse, benden
size tavsiye, taze bir nergis verin bugün sevgilinize...
Sonra da, nerede baharsa mevsim, rotasini oraya
çevirip içinizdeki eski baharlara kosan bir gezgin gibi
“Bahar getirdim sana” deyin.
Baharin elinizde oldugunu unutmadan..
Gözlerindeki irmaga baktiginizda kendinizi göreceksiniz;
dikkat edin de hayran olup düsmeyin...
Düsüp bahar kokulu bir çiçege dönüsmeyin...
Can DÜNDAR