Yaban Gülüm

Yaban gülüm
Hani anlaşıyorduk ya
Yine, yine aynı yerde diyorduk
Ve yine o çınarın altında buluşuyorduk
İşte her zamanki gibi
Yine o çınar ağacının altındayım
Güneşin batışını
Çiçeklerin kapanışını
Sahillerin kimsesiz kalışını izliyorum
Tıpkı senin veda bile etmeden
Gözlerime bakmadan gidişini izlediğim gibi

Her zaman dimdik duran ağaçlar
Şimdi rüzgara kapılmış dört bir yana savruluyorlar
Bir tek çınar ağacı karşı koyuyor
Kendi istediği özlediği yöne doğru eğilmek için
Öyle ya
Kaç defa buluşmuştuk bu çınarın altında
Şahidimiz ol demiştik
Söz vermiş yeminler etmiştik
Kimseye aldırmayacaktık
Ve hiçbir gücün…
Sevgi dünyamızı yıkmasına izin vermeyecektik

Ama yaban gülüm sen
Çınar ağacı kadar
İşte o şahidimiz kadar bile olamadın
Kendi kendimize vurduğumuz kelepçelerimizi
Pamuk ipliği gibi kırıp özgürlüğün tutsağı oldun
Ardına bile bakmadan
Bırakıp giderken beni bu çınarın altında
Düşünemediğin bir şey vardı
Boğulacaktın bir gün gözyaşlarında

Her gün yolumuzu gözleyen
Sevgimize şahit olmak için esintiyi kesen çınara
Demir çitlerle çevirdiğimiz
Hiç kimsenin giremeyeceği dünyamızı
İhtirasların için nasıl yıktığını
Kalbimi nasıl çaldığını
Yani vefasızlığını anlatıyorum

Yaban gülüm
Güneş eskisi kadar güzel doğmayacak
Çiçekler açmayacak sabah güneşiyle
Aldatılmışlığı yaşayacak bu çınar
Her gün her dakika
Sahiller kumsallar ve masmavi güzelliğiyle deniz
Sevdalılarla dolmayacak
Yüreğimdeki sızıyı dinlemekten
Kuşların sesini duymayacak kulaklarım
Gözlerim görmeyecek güzellikleri
Bir an olsun seni kalbimden atabilmek için
Yıldızlara bakacağım gecelerce
Kayan bir yıldız arayacağım
Kalbimde öldüğünü anlayabilmek için
Yaban gülüm
Bakma intizarıma
Götürmüş olsan da kalbimi
Gözyaşlarıma terk etmiş olsan da beni
Bilirsin ya
Gözkapaklarımda seni beklemenin yorgunluğu vardır

Evet yaban gülüm
Yine akşam oldu
Kör karanlıklar çöktü üstüme
Çile çektirmeye başladı zaman
Bu ıssız gecede sensizlikle beraber
Ben seni arıyorum
Ve yanımda olmanı istiyorum