Yalnızsan Eğer
hayatın devraldığı sessiz bir özsudur acı
birikir yüreğinin kıvrımlarında ve ağar gözlerine ağır ağır
bulutlar yere inmiştir artık ya da gurbettesindir
unutma
bir hayalet gibi kapındadır yalnızlık denen şey
ufkun kararabilir birden için çölleşebilir
kaçışın bile bir adımdır ya da dönüşündür kendine
unutma
Her sayfası kederle kararan bir hüzün defterine döner günler
ve her sabah "merhaba hüzün" "merhaba yalnızlık"
diyerek başlarsın hayata ama hayat bağışlamayacaktır seni
unutma
Üstelik günlüğü yoktur hüznün hiç bir zaman da tutulmayacaktır
serüvenlerin yorgun yeniği elleri titreyen yaşlı bir kadındır hüzün
ya da hasta bir tanıdıktır ancak hepsi o kadar
unutma