Gece ışıl ışıldı gökyüzü.Önce her yıldıza senin adını verdim,yetmedi.Hiçbiri senin gözlerin gibi değildi.Ben yanlız senin gözlerini bildim.Herkes altında sarhoş olacağı yıldızları ararkenben senin gözlerinde bitirdim içki kadehlerini.
Herşey siyah beyazken ben mavi bir düşte gizlendim.Konuk oldum uykularına.Gördüğün her rüyanın içindeydim.Gördüğün denizmiydi,işte ben o denizin martısıydım...Bir ormandamı yürüyordun,en ulu ağacıydım...Sen bir dağın tepesinde görürken kendini,ben dorukların beyazlığıydım...
Sonsuz hasret ateşiydim ben her gece kapında yanan,sen bile söndüremezdin beni.Çünkü hasretim,sen varken bile dinmeyenindendi.
Kolaydı sevmeler...Ben imkansızı seçtim.Ne kadar yakınsam okadar uzaktın bana.Elimi uzatsam tutabilirdim ama bir okadarda ulaşılmazdın.Kaçanlardan değildim ben,kaçmadım.Ne zaman vazgeçmeye kalksam,yüreğim o kocaman haliyle dikildi karşıma.Ben yüreğimin sesini dinledim ve yüreğim aslında sendin.Her sözcüğü denedim seni anlatmak için,her sözcüğün üzerinde durup bin kere düşündüm,ya onlar anlatamadı seni, ya da sen onlara yetmedin...
Ben ki konuşmayı bu kadar seven,böylesine laf cambazı,bir tek seni tarif edemedim.Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende.Bir tek mavi anlattı seni.Maviye yakışan yanlız sendin.Ne kendimi sakladım ne de sözlerimi,duygularım içtendi.Seni kendimi sever gibi sevdim.Tutkuyla bağlandım sana,ama sevdam senin tutsağın değildi.Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm sendin.
Sen şarkıların tadıydın ve ben her şarkıda seni dinledim.
Şimdi dinle ey sevgili;
Sana bağımlı olmadan büyüttüm ben bu sevdayı içimde,sen olsanda büyümeye devam edecek,olmasanda.Sevmişim seni bir kere kurtuluşun yok.Seni en çok özlemeyi ben bilirim!Hiç yakınmadım seni özlemekten,üstelik kavuşamama ihtimali işlenmiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken,sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken dinle ve yine bil, bil ki ben yüreğimi yaralayan bu acıya inat,yüzünü görmeden hayalinlede yaşayabilirim....
Herşey siyah beyazken ben mavi bir düşte gizlendim.Konuk oldum uykularına.Gördüğün her rüyanın içindeydim.Gördüğün denizmiydi,işte ben o denizin martısıydım...Bir ormandamı yürüyordun,en ulu ağacıydım...Sen bir dağın tepesinde görürken kendini,ben dorukların beyazlığıydım...
Sonsuz hasret ateşiydim ben her gece kapında yanan,sen bile söndüremezdin beni.Çünkü hasretim,sen varken bile dinmeyenindendi.
Kolaydı sevmeler...Ben imkansızı seçtim.Ne kadar yakınsam okadar uzaktın bana.Elimi uzatsam tutabilirdim ama bir okadarda ulaşılmazdın.Kaçanlardan değildim ben,kaçmadım.Ne zaman vazgeçmeye kalksam,yüreğim o kocaman haliyle dikildi karşıma.Ben yüreğimin sesini dinledim ve yüreğim aslında sendin.Her sözcüğü denedim seni anlatmak için,her sözcüğün üzerinde durup bin kere düşündüm,ya onlar anlatamadı seni, ya da sen onlara yetmedin...
Ben ki konuşmayı bu kadar seven,böylesine laf cambazı,bir tek seni tarif edemedim.Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende.Bir tek mavi anlattı seni.Maviye yakışan yanlız sendin.Ne kendimi sakladım ne de sözlerimi,duygularım içtendi.Seni kendimi sever gibi sevdim.Tutkuyla bağlandım sana,ama sevdam senin tutsağın değildi.Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm sendin.
Sen şarkıların tadıydın ve ben her şarkıda seni dinledim.
Şimdi dinle ey sevgili;
Sana bağımlı olmadan büyüttüm ben bu sevdayı içimde,sen olsanda büyümeye devam edecek,olmasanda.Sevmişim seni bir kere kurtuluşun yok.Seni en çok özlemeyi ben bilirim!Hiç yakınmadım seni özlemekten,üstelik kavuşamama ihtimali işlenmiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken,sana dokunamamak yüreğimi böylesine acıtırken dinle ve yine bil, bil ki ben yüreğimi yaralayan bu acıya inat,yüzünü görmeden hayalinlede yaşayabilirim....