Hemşire, yorgun ve endişeli genç adamı yaşlı adamın yatağının yanına götürdü. İşte oğlunuz geldi diye fısıldadı hasta adamın kulağına.
Bir kaç defa tekrarladı bu sözleri.Nihayet yaşlı adamın gözleri yavaş yavaş açıldı. Geçirdiği ağır kalp krizinden sonra, şimdi son derece halsiz ve bitkin durumdaydı. Onu yatırdıkları oksijen çadırından, dışarıda, yatağın ucunda duran genci hayal meyal görebiliyordu.
Genç adam çadırın içinden uzanan buruşuk eli ellerinin arasına aldı ve parmaklarıyla okşamaya başladı.Parmaklarından hem sevgi, hem de ümit mesajı akıyordu yaşlı adamın eline.
Hemşire, gencin oturması için sandaliye getirdi ve yatağın yanına koydu.Genç adam bütün yorgunluğuna rağmen, gece boyunca yaşlı hastanın elini tuttu ve ona ümit dolu sözler fısıldadı.Oğlunun elini sıkı sıkıya tutarken ölüm döşeğndeki adam hiçbir şey söylemedi.
Şafak sökerken hasta öldü.Genç adam saatlerdir tuttuğu, şimdi hayatın terk ettiği eli yatağın kenarına koydu usulca; sonra da durumu hemşireye bildirmeye gitti.Hemşire ölümden sonra yapması gereken işlemleri yaparken hala orada bekliyordu genç adam.Hemşire işini bitirdikten sonra takdir dolu birkaç şey söyledi.
Ama genç adam hemşirenin sözünü kesti:
-o adam kimdi? Şaşıran hemşire :
-Sizin babanız olduğunu düşünmüştüm. diye cevapladı.
-Hayır, babam değildi. Onu daha önce hiç görmemiştim bile.
-O halde sizi ona götürdüğümde neden hiçbir şey demediniz?
Genç adam gülümseyerek şöyle dedi:
-Oğluna ihtiyaç duyduğunu ve oğlunun burada olmadığını biliyordum.Ona oğlu olmadığımı söyleyecektim ama o kadar hastaydı ki yapamadım.Sadece şunu hissettim. O anda bana ihtiyacı vardı...
Bir kaç defa tekrarladı bu sözleri.Nihayet yaşlı adamın gözleri yavaş yavaş açıldı. Geçirdiği ağır kalp krizinden sonra, şimdi son derece halsiz ve bitkin durumdaydı. Onu yatırdıkları oksijen çadırından, dışarıda, yatağın ucunda duran genci hayal meyal görebiliyordu.
Genç adam çadırın içinden uzanan buruşuk eli ellerinin arasına aldı ve parmaklarıyla okşamaya başladı.Parmaklarından hem sevgi, hem de ümit mesajı akıyordu yaşlı adamın eline.
Hemşire, gencin oturması için sandaliye getirdi ve yatağın yanına koydu.Genç adam bütün yorgunluğuna rağmen, gece boyunca yaşlı hastanın elini tuttu ve ona ümit dolu sözler fısıldadı.Oğlunun elini sıkı sıkıya tutarken ölüm döşeğndeki adam hiçbir şey söylemedi.
Şafak sökerken hasta öldü.Genç adam saatlerdir tuttuğu, şimdi hayatın terk ettiği eli yatağın kenarına koydu usulca; sonra da durumu hemşireye bildirmeye gitti.Hemşire ölümden sonra yapması gereken işlemleri yaparken hala orada bekliyordu genç adam.Hemşire işini bitirdikten sonra takdir dolu birkaç şey söyledi.
Ama genç adam hemşirenin sözünü kesti:
-o adam kimdi? Şaşıran hemşire :
-Sizin babanız olduğunu düşünmüştüm. diye cevapladı.
-Hayır, babam değildi. Onu daha önce hiç görmemiştim bile.
-O halde sizi ona götürdüğümde neden hiçbir şey demediniz?
Genç adam gülümseyerek şöyle dedi:
-Oğluna ihtiyaç duyduğunu ve oğlunun burada olmadığını biliyordum.Ona oğlu olmadığımı söyleyecektim ama o kadar hastaydı ki yapamadım.Sadece şunu hissettim. O anda bana ihtiyacı vardı...