Da Poet Verse :

Tek bir kelime var içimi aynen anlatan
Oda bu raptir karanlıkları aydınlatan
Lan şarlatan bir hiçten ibaret yaptığın
Poet emek verip sesini kısar her bir yavşağın
Sana yapçağım bir diss yok emin olasın
Demin dedim ya bir hiçsin daha fazla rezil olamazsın
Ben kendime kefilim ama sen adam olamazsın
Yaran kadar gocun bir dinliyende bulamazsın
Daha adını yazamadanmı bana bu savaşın
Sana bir kelime dahi yok sahtelikle yanıma yanaşın
Kahpelerle yok dalaşım desemde genede bulaşır
Bir kere dinlesende bu parça yinede diline dolaşır
Gözün kara, hangi yaranı kapatacak para ?
Kan akacaksa durma haydi yanına dost ara
Lodoslara kapılır gider sahte benliğin
Bir sen değil çok ibne var kelime dahi etmediğim


Nakarat (Şehinşah)

Susadı sahra gibi bedenim umuda beslendi
sesim hapis o resmetti nacizhane
ben avare razı geleceksem
amin edemem sövüpte seveceksem..
Günaha buladım,çocuklar ellerimi;neden ben?
Bu dümeni kırıp o limana demir atan;sen..
Gözlerime bak hem,gözlerine kanıp..
Söyledim ama ne farkeder ki canım..!



Patron Verse:
Onca anımı birgünde sil.
Ege önünde rezil.
Gururum ayaklar altına serdi ki çaresizdi
Keyfim bozulmasın ama sen mutlu olda yetsin.
Ben mi kalpsizim hass*ktir, hep ağladım hep bil.
Sana yazmak istemezdim parçalar güneş batarken.
Sana bakmak istemezdim sen zamanla kaçarken.
Beat lerim senin yüzün.
Kelimelerim hep hüzün.
Ne kırık kalpler tamir ettik ben hep geriye döndüm.
Akşamın bitişini izledim telefon elimde beklerken.
Tamamen bitti, ben bu aşkı resmederken.
Keşkelerle geçti bu haftamda al tam sana hediyem olsun.
Varlığın bende bir fincan kahvenin kadar hatırı yok.
Beni tekettiğin yer, çıkardığın yer içki masası.
Boş olsun isterdim senleyken şimdi dolmuş kül tablası.
Geriye dönüşü yokmuş hiçbirşeyin, diğerleri gibi buda yalan.
Her filmin karesinde mutlu ama, şimdi yıkık kahraman.!