Sen gecenin kaç rengi var biliyor musun ?
Dur !Söyleme Renkler kalp duvarlarına göre değişirler.Bazen bir ayrılık aynası bazen de kavuşan iki kanatlı penceredirler.Sen kalbimi grilikler içinde hayırsız bir sevdaya aldığından beri vefasızlığın canıma diken olmuş batıyordu
Çok güzel başlayan herşey gibi aşk'ta bir gün iştahla bitiriliyor.Tıpkı lezzetli bir yemeğin tabakta çabuk tüketilmesi gibi.Aşk ne içindir kimler aşkı yaşamalıdır?Soruma cevap bile veremezsin zaten O halde sen susmaya devam et ben de söylenmeye
Kaç yalancı yıkmakla meşgul oldu kendi kalbindeki kırmızı kiremitsiz etten çatıyı? Ahh Ah ! Uykularımı kahrediyorsun zaten bedenim ruhumun peşinde habire dolanıp duruyor kederden Sahi sen hiç çakıl taşları biriktirdin mi ? Unuttumuşum hanidir soracaktım sana Gitmeden sorayım bari.Yaa hiç biriktirmedin demek ki
Yazık o halde keşke biriktirseydin.Bak!
Benim çakıl taşlarıma ne kadar da çok.Gördün değil mi rengarenk mavisi moru pembesi ve daha bir çok renk..Bunları neden biriktirdiğimi söylememi ister misin?Elbette söylerim Senin bir gün gideceğini ve tek başıma kalacağımı biliyordum Arkandan her ağlayışımda bir tanesini öpeceğim ve en uzak noktaya fırlatıp atacağım
Ancak o zaman seni uzaklaştıracağım gözlerimden ellerimden ve..Ve Neyse haydi şimdi git nasılsa işe yaramaz bu laflarım.Ancak zaman ziyanıdır çok konuşan dillerin.Sayfaları kapatırken kirlenmiş anılarımızın.. Daha fazla konuşturma da git!Yokluğunda çaresizliğe değil de güçlü olmaya bakacağımAşkın kısa olanı makbuldur belki de
Görmeden de yaşarız varsa kader kader kadar yaşarız aşkı bir daha başka yolcuları ağırladığımızda..Bomboş kalan bağrımız pas tutmadan gelirse ne ala o yolcular..Yoksa cennette bile aşkı yaşayamayacağız Cehennemse belli zaten..Şuan yüreğim bir cehennem kuyusunda yanmakta nasılsa
Oysa seni ne çok sevmiştim geldiğin zaman Ama yazık ki bundan böyle sevmekten öte yalnızca özleyeceğim Gidişinden öpüyorum seni ey aşk güle güle!
Dur !Söyleme Renkler kalp duvarlarına göre değişirler.Bazen bir ayrılık aynası bazen de kavuşan iki kanatlı penceredirler.Sen kalbimi grilikler içinde hayırsız bir sevdaya aldığından beri vefasızlığın canıma diken olmuş batıyordu
Çok güzel başlayan herşey gibi aşk'ta bir gün iştahla bitiriliyor.Tıpkı lezzetli bir yemeğin tabakta çabuk tüketilmesi gibi.Aşk ne içindir kimler aşkı yaşamalıdır?Soruma cevap bile veremezsin zaten O halde sen susmaya devam et ben de söylenmeye
Kaç yalancı yıkmakla meşgul oldu kendi kalbindeki kırmızı kiremitsiz etten çatıyı? Ahh Ah ! Uykularımı kahrediyorsun zaten bedenim ruhumun peşinde habire dolanıp duruyor kederden Sahi sen hiç çakıl taşları biriktirdin mi ? Unuttumuşum hanidir soracaktım sana Gitmeden sorayım bari.Yaa hiç biriktirmedin demek ki
Yazık o halde keşke biriktirseydin.Bak!
Benim çakıl taşlarıma ne kadar da çok.Gördün değil mi rengarenk mavisi moru pembesi ve daha bir çok renk..Bunları neden biriktirdiğimi söylememi ister misin?Elbette söylerim Senin bir gün gideceğini ve tek başıma kalacağımı biliyordum Arkandan her ağlayışımda bir tanesini öpeceğim ve en uzak noktaya fırlatıp atacağım
Ancak o zaman seni uzaklaştıracağım gözlerimden ellerimden ve..Ve Neyse haydi şimdi git nasılsa işe yaramaz bu laflarım.Ancak zaman ziyanıdır çok konuşan dillerin.Sayfaları kapatırken kirlenmiş anılarımızın.. Daha fazla konuşturma da git!Yokluğunda çaresizliğe değil de güçlü olmaya bakacağımAşkın kısa olanı makbuldur belki de
Görmeden de yaşarız varsa kader kader kadar yaşarız aşkı bir daha başka yolcuları ağırladığımızda..Bomboş kalan bağrımız pas tutmadan gelirse ne ala o yolcular..Yoksa cennette bile aşkı yaşayamayacağız Cehennemse belli zaten..Şuan yüreğim bir cehennem kuyusunda yanmakta nasılsa
Oysa seni ne çok sevmiştim geldiğin zaman Ama yazık ki bundan böyle sevmekten öte yalnızca özleyeceğim Gidişinden öpüyorum seni ey aşk güle güle!