Hangi ikliminhangi mevsiminde vurdun beni hatırlamıyorum...Hatırlamaktan korktuğum birçok gün gibi o günü de sildim zamanın tiktak seslerinden...
Vicdanını Bulduğun Gün Çık Karşıma..!
Vicdanını Bulduğun Gün Çık Karşıma..!
Karşıma çıkan her ağacın her dalınayaprak yaprak seni ve karanlığı misafir eden gözlerini çizmiştim hatırlamak istemediğim vakitler diliminde.Şimdi bir cellat gibi karşıma dikilen zamandaadım başı geçtiğim kaldırımlara düşen yaprakları topluyorum...Ezip geçmeli mi sararan yaprakları yoksa kimsenin ayağına değipyakmasın canlarını diye birbir toplayıpkuytu bir köşede ateşe mi vermeli? Doğru olan hangisi bilmiyorum...Bilmekten korktuğum
birçok şey gibi...
birçok şey gibi...
Sözlerinle vurulduğum günanladım ki aşk vicdan istermiş..! Aşk sabır istermiş..! Aşk emek istermiş..! Sen bu aşkta emeğini yıkıpparçalamak için kullandın
Sende eksik olansa “ vicdan” dı...Hançeri sırtıma sapladığın güngözlerinde bir dirhem acı yoktu...
Çünkü yalnızca vicdanı olanlar aşkacısı çekerdi.
Çünkü yalnızca vicdanı olanlar aşkacısı çekerdi.
Şimdi bu sana son sözüm:
Birgün dönmeyi düşünürsen
Kaybettiğin vicdanını bulduğun gün çık karşıma..!
Birgün dönmeyi düşünürsen
Kaybettiğin vicdanını bulduğun gün çık karşıma..!
[ses]http://kiwi6.com/upload/hotlink?id=6mz5n56p[/ses]