Çocuktuk belki, belki yeşermemişti aklım.. Eskitilmemiş bir hikaye bu, benim hafızamda ve hala..
[SIZE=3]
Uzun yürüyüşler yapıyordum o zamanlar..
Sen kimbilir nerelerdeyken, karşıma çıkan her insana, “onu gördünüz mü?” diye soramıyordum bile..
Yaslandığım duraklara yazarken adını, her hecesinde düşüşlerim, yine de her hecesine yeniden sevdalanmalarım..[/SIZE]
[SIZE=3]
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..[/SIZE]
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..
Senin Yüzünden..[/SIZE]