Bugün peri kızı olmaktan vazgeçtim. Bugün sokak serserisiyim. Yağmurun temiz yüzü değil bugün yüzüme vuran, çamur fırtınası yağıyor üzerime. Bugün mutsuz her şey. Hava kapalı, basık, kasvetli. Bugün her günden biraz daha farklı. Ben bugün fakirim; maddi değil manevi. Kimse yok bugün, yalnızım. Ne bir annem var, ne kardeşlerim. Dostlarım da yok benim. Ben bugün mahsunum. Ben bugün yaralı. Bugün tadı yok hiçbir yiyeceğin, bugün benim karnım aç. Bugün huzursuz içim benim. Ben bugün sevimsiz. Bazen kederli, bazen dertli. Ama bugün ben nefessiz.
Çamur yağdı yüzüme, hiç durmadan. Temizlemedi kimse. Fark etmedi bile. Çünkü ben silik bugün, ben yokum. Yaralı bir ceylandan daha da çaresiz. Avcısı tarafından vurulmuş, alınmış, pişmeye giden bir kumru misali. Ben bugün sessizim. Çığlıklarım uğultu olmuş. Kimse beni duymuyor. Ben bugün yağmur gibi yağmayan. Ben bugün peri kızı olmaktan vazgeçtim.
Ben bugün sokak serserisiyim. Ben bugün isyankâr oldum belki de. Ben bugün suçlu, katil, belki de kâfir. Ben bugün sessizim. Suçuyla oturmasını bilen. Belki de isyankar, haksızlığa karşı gelen. Ben bugün peri kızı olmaktan vazgeçtim.
İyilik dağıtma değilmiş bütün mesele. Kötülüğü görmeden anlamıyor insanlar iyiliği.
Ben bugün sokak serserisi…