canım sevgilim
burası bir akıl hastanesinin 4 katı
sana bu satırları buradan yazıyorum
bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
yokluğuna alışamadığım
ve hayalin ile yaşadığım
ismini sayıkladığım
sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için buradayım
kimse anlamıyor beni
deli olduğumu düşünüyorlar
sana geleceğimi söylüyorum
bağlıyorlar beni
kendimde değilmişim
gidemezmişim
göremezmişim
öldüğünü kabul edecekmişim
o ölmedi diyorum
ağlıyorum
öldü diyorlar
dönmeyecekmişsin
ellerini tutamayacakmışım
gözlerine bakamayacakmışım
sarılamayacakmışım sana
dokunamayacakmışım
iyileşene kadar burada durmalıymışım
ben deli değilim diyorum anlamıyorlar
bazen hemşireler geliyor yanıma
acıyan gözlerle bakıyorlar bana
oturup anlatıyorum onlara
beni bekliyor diyorum
özlemiştir
merak etmiştir
bırakın gideyim diyorum
onlarda ağlamaya başlıyor
sana bu mektubu bir akıl hastanesinin 4 katından yazıyorum
yokluğunu yaşıyorum
yaşadığını biliyorum
biliyorum gitmedin
bizi ayıracaklarını sanıyorlar
ayıramazlar biliyorum
mevsimlerden kış
üşüyormusun ??
Hava soğuk
kar var ıstanbul da
ellerin buz tutmuştur şimdi
ellerini tutmalıyım
ellerini ısıtmam lazım
üşüyorsun biliyorum
montumu vermeliyim sana
gelmeliyim diyorum
biliyorum sende özledin beni
merak etme iyiyim ben
sadece gelemediğim için affet beni
dedimya bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
sen neden cevap yollamadın hala ??
Yoksa göndermiyorlarmı mektuplarımı sana
yada sen yazıyorsunda banamı vermiyorlar
adresi daha iyi yazıyorum buraya
altınada özellikle tarif ediyorum
bulmaları kolay olsun diye seni
ıstanbul da hangi postacıya sorsan bilir oysaki evini
acele cevap bekliyorum birtanem
seni çok seviyorum
adres : karacaahmet mezarlığı 2. Kapıdaki caminin hemen iki üstünden sola dönünce
büyük harflerle yazıyor işte aşkım ölmedin diye...
burası bir akıl hastanesinin 4 katı
sana bu satırları buradan yazıyorum
bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
yokluğuna alışamadığım
ve hayalin ile yaşadığım
ismini sayıkladığım
sana benzeyen birini gördüğümde ağladığım için buradayım
kimse anlamıyor beni
deli olduğumu düşünüyorlar
sana geleceğimi söylüyorum
bağlıyorlar beni
kendimde değilmişim
gidemezmişim
göremezmişim
öldüğünü kabul edecekmişim
o ölmedi diyorum
ağlıyorum
öldü diyorlar
dönmeyecekmişsin
ellerini tutamayacakmışım
gözlerine bakamayacakmışım
sarılamayacakmışım sana
dokunamayacakmışım
iyileşene kadar burada durmalıymışım
ben deli değilim diyorum anlamıyorlar
bazen hemşireler geliyor yanıma
acıyan gözlerle bakıyorlar bana
oturup anlatıyorum onlara
beni bekliyor diyorum
özlemiştir
merak etmiştir
bırakın gideyim diyorum
onlarda ağlamaya başlıyor
sana bu mektubu bir akıl hastanesinin 4 katından yazıyorum
yokluğunu yaşıyorum
yaşadığını biliyorum
biliyorum gitmedin
bizi ayıracaklarını sanıyorlar
ayıramazlar biliyorum
mevsimlerden kış
üşüyormusun ??
Hava soğuk
kar var ıstanbul da
ellerin buz tutmuştur şimdi
ellerini tutmalıyım
ellerini ısıtmam lazım
üşüyorsun biliyorum
montumu vermeliyim sana
gelmeliyim diyorum
biliyorum sende özledin beni
merak etme iyiyim ben
sadece gelemediğim için affet beni
dedimya bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilmiyorum
sen neden cevap yollamadın hala ??
Yoksa göndermiyorlarmı mektuplarımı sana
yada sen yazıyorsunda banamı vermiyorlar
adresi daha iyi yazıyorum buraya
altınada özellikle tarif ediyorum
bulmaları kolay olsun diye seni
ıstanbul da hangi postacıya sorsan bilir oysaki evini
acele cevap bekliyorum birtanem
seni çok seviyorum
adres : karacaahmet mezarlığı 2. Kapıdaki caminin hemen iki üstünden sola dönünce
büyük harflerle yazıyor işte aşkım ölmedin diye...
