Ne doğduğum ne de doyduğum şehir kucaklar beni.
Mevsimler yüzümde, karıştırılmış okey taşları gibi acılarım.. Çifte dönüyor, ağlıyorum….
- Şairler şiir yazmak için mi ayrılır anne..?
- Bilmiyorum kızım...
Öznesi kaybolmuş bir cümleyim, hiçbir aşk şiiri kabul etmiyor beni artık.
Bir kalemin ucundan sevgi dilenemem.
Değmemişse mürekkebi yüreğe, s(öz)lenemem…
Yorgunluklarım geri döndü yıllık izinlerinden.
Ege’nin sularında ateş yaktık, kafa çekiyoruz..
Kimler yok ki; bir vapur telaşında kaybedilen heyecanlar,
üzerime yapışan kırgınlıklar, verilen ama unutulan sözler, cevapsız sorular….
Hayır..! Söylemeyin bu şarkıyı.. Özlendiğim günleri hatırlıyor, ağlıyorum…
- Ressamlar resim yapabilmek için mi ayrılır anne..?
- Bilmiyorum kızım…
Sevdamın sesi kısılmış, yaşlanmış dudaklarındaki kelimeler, unutulmuşum…
İçinde “biz” olan çerçeveler, gidişlerime pusu kuran eşkıyalar duysun beni..
Hiçbir şeyi ertelemedim ve ertelemeyeceğim..
Gidiyor ve ağlıyorum…
Ne ok oldum ne de yay.. Vuramam sevdiğim sesleri…
Söyleyin..! Bedeninde acı biriktirmesin yarim. Bir kez de o üzsün beni, değmez mi..?
Düşüncelerim gururlu. Hayallerim ve sevdam değil…
Kanadı kırık kuşların gagalarında öpüşlerim…
Sen.. En sevdiğim dağ kırlangıcı… Al götür unutana baharımı, üşütmesin…
- Müzisyenler söz yazmak için mi ayrılır anne..?
- Bilmiyorum kızım…
Tanrım..!
Kim verecek çalınan düşlerin cezasını..?
Sakızlı şekerler eriyor dudaklarımda. Şiirlerimde kan pıhtısı..
Hangi masallarda yaşatır beni, avuçları gül kokan çocukların duaları..?
Seri cinayetlerin tek maktülüyüm.. Sevilmek iyi gelmiyor bedenime..
Sevgilim../.Son katilim…!
Öldüğümü söyleme kimseye…
Güçsüzüm…
Üşüyorum…
Ağlıyorum…
- Katiller yaşamak için mi öldürür anne..?
- Bilmiyorum kızım…
Çekin alın korkaklığınızı..
Anlamıyor musunuz..?../..yakışmıyor yüreğime…
Vaftiz edilmemiş duygularınızı uzaklaştırın. İnanmıyorsanız söylemeyin.
Acıtmayın “seviyorum”larla yeniden…
İzmir’e kar yağıyor... İnanabilir misin..?
İzmir’e düşlerim yağıyor…
Donuyorum…
Geberiyorum…
Ağlıyorum…
- İnsanlar yaşamış olmak için mi sevişir anne..?
- Hııı..?
Uzaktasın.. Kiminlesin şu an..?
Hangi duygunun gülümseyişleri hayat veriyor sana..?
Oralar soğuktur şimdi, üşüyor musun..?
Hala canını sıkıyor mu, bir türlü seni barıştıramadığım bu hayat kavgası..?
Beni sorma..!
Sen bu şiiri okuyup bir kenara koyduğunda,
ben hayasız limanların denizlerine yürüyor olacağım…
Özlemin, sol göğsümün altında kutsal bir kitap…
- Sen beni gönderilmek için mi doğurdun anne..?
- Bilmiyorum kızım…
- Ama anne sen de hiçbir şeyi..…..
- Hiçbir şeyi değil kızım, Aşk’ı bilmiyorum...
Koparılmış pelin otları gibi sevdam…
Rüzgara direnip toplamaya çalışıyor, ağlıyorum…….