Anam, babam sana fedâ olsun Yâ ResullALLAH (s.av)
"Sen gelince aklıma tüm güzellikler yığılıverir önüme. Unuturum yanlışları hemen
Kurumuş dallar yaprağa durur çiçeğe durur gönlümde Kuşlar uçururum sevgim adına öğrettiklerin adına.Yağmur serinliği dolar gönlüme. Dertlerime merhem olur sevgin. Çobanıdır adın tümgüzelliklerin
tüm doğruların. Gül kokusu siner nefeslerimeGöremedim gözlerini! Ama eminim ki seni sevmek kadar tatlı
seni bilmek kadar güzeldir.Göremedim tebessümünü! Ama eminim ki ayın ilk doğuşu kadar taze sözlerin kadar yumuşaktır. Göremedim yüzünü! Ama biliyorum ki
bir avuç su kadar berrak öğrettiklerin kadar parlaktır.Sen sabahlar kadar hep tazesin. Sen eminsin. Gülebilmemin teks ebebi sensin. Sen Efendimsin.(s.a.v).
Yollarımda ışık
dallarımda yaprak sensin.Utanıyorum! Adını koyamadığım
seni savunamadığım için Başım eğik geziyorsam sevginle dolu olmayan gözleri görmemek içindir.Utanıyorum! Seni anlatamadığım için Artık hasımlarım Ebu Cehil gibi değil. Seçemiyorum düşmanım kim? Bulamıyorum kimsede Ebu Bekr( r.a)’nın dostluğunu. Utanıyorum; ama bende de ne Ebu Bekr(r.a) dostluğu ne sadakati
ne Bilal (r.a)’ın sabrı Nede Nesinbe’(r.a)nin cesareti var.Ömer (r.a) kadar adil de olamıyorum.
Utanıyorum! Senin için taş taşımak isterdim ben de
senin için kollarımı vermek isterdim. Senin için gül dikmek istiyorum gönüllere.Senden öğrendim dostluğu
sevgiyi. Senden öğrendim öğrenmeyi. Toprak seni anlatır bana. Rüzğar adını yazar yapraklara. Şarkılardan biri diyor ya:“Gökyüzünde duman duman bulutsun
Söyle seni kalbim nasıl unutsun”
Anam
babam sana fedâ olsun Yâ ResullALLAH (s.av)Kalemim sana feda olsun Yâ RESULALLAH
Canım sana fedâ olsun Yâ RESULALLAH."