Şimdi bir kır kahvesinde olsaydık seninle
Yine aynı masada yine aynı köşede
Yeniden düşler kursaydık seninle
Dağlar gibi sıra sıra
Ve yeniden yaratsaydık kendi dünyamızı
Ve de birlikte söyleseydik ikimizde
kendi şarkımızı
Meydan okuyup ayrılıklara
Hemde teslim olmadan
Yıllara yollara yalanlara

Şimdi bir düşün
Kim itti bizi bu kör olası ayrılığa
Kim itti bizi bu pişmanlıklar denizine
Kim yaktı bizi kim??
Hemde sırtımızdan vura vura
Görüyorsun değilmi görüyorsun
Bir ikimiz sığamadık bu koca dünyaya
yorgun bir hasretle dönersen bir gün
Beni burda değil kalbinde ara
Nekadar yıkılmış olsanda o gün
Beni bende değil kendinde ara