Sonbaharın kendisini terk ettiği bir gecenin tam ortasındayım. Ellerimde geçmişten geleceğe dair yüklemlerin ağır kalıntıları…- Üstüm başım mürekkep lekesi.
Yorgunluktan yoksunluğa dikey bir geçiş yapan ilişkinin iki ayrı kurbanı gibi duruyor başucumda tüm yarım kalmış kelimeler - kopuk bir siluet misali.
Hangi kente gidersem gideyim değişmiyor uzaklığımız, hep içsel ve doğrusal bağımsız.
Hani denizin kenarına vuran dalgaları seyrederken kulağınıza geçmişten kalma kalabalıkların sesi çarpar aniden. Dalga seslerine karışırken gürültüler, gözbebeklerinizin perdesine yansır görüntüler ve zamanı yok sayabildiğiniz sevişmelerinizden doğan bütün acılarınız karşınıza dikilir. Ağır yargılama sahnelerinde esir bırakırsınız yüreğinizi yeniden.
Denizin tuzuna karışan yağmur damlalarının sesini duyduğunuzda ya gökkuşağını görebilme telaşı ile irkilerek ya da bedeninize değen yağmur damlalarının acısıyla açarsınız gözlerinizi gökyüzüne…
Sonbaharın kendisini terk ettiği bir gecenin tam ortasındayım diyorum!
Göğün göğsünde dans etmiyor artık ışıklar. Gök yorgun düşmüş, göğsü utanmış yaşlarımdan, bulutlar ise çoktan vazgeçmiş çarpışmalardan… Fırtınalar feryat ediyor artık sessiz değiller ve sığındığımız tüm kentler yıkılıyor bir bir…-kumdan kaleler misali.
Hangi kentin kaldırımına düşürürsen düşür yüzünü değişmiyor yoksunluğumuz, hep içsel ve doğrusal bağımlı.
Hani gökkuşağının hayali ile çevirirsiniz yüzünüzü gökyüzüne, göremezsiniz ya. İşte o anda yıkılır içinizde taşıdığınız son hayata tutunma isteği ve umudunuz. Elinden balonunu kaçırmış küçük bir kız çocuğu ya da en sevdiği arabasını kaybetmiş minik bir delikanlı gibi kala kalırsınız hayat denilen sarhoşluğun ortasında, .ölesiye yalnız. Sarılacak bir insan arar aradığınız kişiye ulaşamaz sarılacak kendi yalnızlığınızdan başka bir şey bulamazsınız ya, kaburga kemiklerinizde hissedersiniz kırıklığınızı.
Ben sonbaharım. Sonbaharın kızıyım.
Hep içsel, doğrusal bağımlı ve bağımsız.
En hüzünlü bakışlarını gözlerimde unutman ve sevdiğin tüm kadınları yüzümde bırakman bu yüzdendi sevgili.
Unutmadan;
Ben hala seni solurken öleceğimi biliyor, sense beni öldürebilecek kadar çok seviyorsun.
Yorgunluktan yoksunluğa dikey bir geçiş yapan ilişkinin iki ayrı kurbanı gibi duruyor başucumda tüm yarım kalmış kelimeler - kopuk bir siluet misali.
Hangi kente gidersem gideyim değişmiyor uzaklığımız, hep içsel ve doğrusal bağımsız.
Hani denizin kenarına vuran dalgaları seyrederken kulağınıza geçmişten kalma kalabalıkların sesi çarpar aniden. Dalga seslerine karışırken gürültüler, gözbebeklerinizin perdesine yansır görüntüler ve zamanı yok sayabildiğiniz sevişmelerinizden doğan bütün acılarınız karşınıza dikilir. Ağır yargılama sahnelerinde esir bırakırsınız yüreğinizi yeniden.
Denizin tuzuna karışan yağmur damlalarının sesini duyduğunuzda ya gökkuşağını görebilme telaşı ile irkilerek ya da bedeninize değen yağmur damlalarının acısıyla açarsınız gözlerinizi gökyüzüne…
Sonbaharın kendisini terk ettiği bir gecenin tam ortasındayım diyorum!
Göğün göğsünde dans etmiyor artık ışıklar. Gök yorgun düşmüş, göğsü utanmış yaşlarımdan, bulutlar ise çoktan vazgeçmiş çarpışmalardan… Fırtınalar feryat ediyor artık sessiz değiller ve sığındığımız tüm kentler yıkılıyor bir bir…-kumdan kaleler misali.
Hangi kentin kaldırımına düşürürsen düşür yüzünü değişmiyor yoksunluğumuz, hep içsel ve doğrusal bağımlı.
Hani gökkuşağının hayali ile çevirirsiniz yüzünüzü gökyüzüne, göremezsiniz ya. İşte o anda yıkılır içinizde taşıdığınız son hayata tutunma isteği ve umudunuz. Elinden balonunu kaçırmış küçük bir kız çocuğu ya da en sevdiği arabasını kaybetmiş minik bir delikanlı gibi kala kalırsınız hayat denilen sarhoşluğun ortasında, .ölesiye yalnız. Sarılacak bir insan arar aradığınız kişiye ulaşamaz sarılacak kendi yalnızlığınızdan başka bir şey bulamazsınız ya, kaburga kemiklerinizde hissedersiniz kırıklığınızı.
Ben sonbaharım. Sonbaharın kızıyım.
Hep içsel, doğrusal bağımlı ve bağımsız.
En hüzünlü bakışlarını gözlerimde unutman ve sevdiğin tüm kadınları yüzümde bırakman bu yüzdendi sevgili.
Unutmadan;
Ben hala seni solurken öleceğimi biliyor, sense beni öldürebilecek kadar çok seviyorsun.