Nemli gözlerle bakıyorum etrafa. Kırılganlığım mı küskünlüğüm mü buna sebep. Bilinmez diyarlarda biten hayaller mi yoksa ardından ağlanan.
Üzülme diye söylese de dil fayda etmiyor gönle. Her daim dudaklarda bir hafif tebessüm bir kırıklık bir kahır.
Zaman zaman söylese de diliyle derdimi seviyorum diye gönül istemez mi o da mutlu olmayı. İstemez mi herkes gibi içinden geldiği gibi yaşamayı..
Çok mu seviyor peki her şarkıda dolu gözlerle bakmayı dünyaya. İç çekmeyi çok mu istiyor.
Arada sırada kilidi çözülen dil neler söylemedi ki. Söylenenlerin farklı kelimelerle kurulması neyi değiştirirdi. Özdeki manayı kabukta hissettirdi mi gönül bilinmez.
hayat kırgınlıklarla devam edermi?
yürek daha fazla dayanırmı mutsuzluga?
aglamak gelirya içten tutarsın kediniaglamamak için
ama dayanamaz gözyaşlarım sel olur!kim acıma son verecek ey sevgili kim mutlu edecek beni yanlızlıklarla acılarla bogusurken kim tutacak ellerimi!
madem seviyorsun haketmedim mi hala mutlulugu?? neler yaşadık seninle... daha güvenemedininanamadın mı? bana
niye üzüyorsun seven kalbimi!!
Vücuda yansıyan haliyle sevda devam ediyor.
istesemdeyok etmeye çalışsamda bendeki izlerin silinmeyecek Aşkım bitmeyecek!
Buda benden olsun
yüreğine emeğine sağlık
TEŞEKKÜRLER...