
Suskunlukta sesler daha çok acıtıyormuş, Bu yüzden senden harf harf kaçışım.
Yalnızlığıma esir düşüyorsun, Bense kayboluyorum cümlelerinde.
Ve susuyorum sana, avaz avaz susuyorum.
Sende birikiyor içimin tüm sökülenleri Ben dipsiz bir kuyu oluyorum.
...Biriktiriyorum her harfimde seni...
Şimdi yokluğa düşüyor zaman, Ben bir adımda düşüyorum senden.
Kuytularıma sokulma, bırak bana uçurumlarımı,
Kalemimden azat et beni!
...Herkes konuştuğunu yazar, bense sustuklarımı...