Antalya Körfezi’nin kuzeyinde, Melas (Manavgat) Irmağı’nın yukarı bölümünde, ırmağın iki yakasında bin metre yükseltide, doğuda Akseki, batıda İbradı ilçeleri yer alır. Akseki, Alanya’dan çıkarak kuzeye, Konya üzerinden Kapadokya’ya uzanan antik yolun, İbradı ise Antalya’dan çıkarak yine Konya üzerinden Kapadokya’ya ulaşan bir başka antik yolun üzerinde bulunuyordu. Bugün İbradı bütünüyle, Akseki ise kısmen yeni açılan karayollarının uzağındadırlar. Bu nedenle bu iki yöre eskiden ticaretten sağladıkları önemli gelir kaynaklarından yoksun kalmışlardır.

Su azlığı ve verimsiz coğrafya, artan nüfusu başka bölgelere göçe zorlamış, günümüzde köyler boşalma noktasına gelmiştir. Her iki ilçe benzer yerleşme ve mimari özellikleri bakımından özgün bir kimliğe sahiptir. Ahşap ve taş malzemelerden, harç kullanmadan yapılan evler, duvarın iç ve dışından kısa aralıklara yerleştirilen paralel duvar hatılları, depreme dayanıklı bir yapı tarzını ortaya çıkarmıştır. Köy ve kasabalarda sokaklar, muntazam taşlarla döşenmiş düzenli bir yol ağına sahiptir. Evlerin bahçe düzenlenmesinde de döşeme taş zeminler önemli bir yer tutmaktadır.

Yörede hemen her yerleşkede rastlanan özgün ahşap minareler, ilginç birer örnek olarak tek tek korunmaya alınmaktadır. Çekül Vakfı’nın girişimleriyle, köy evlerinin onarımı sürmektedir.



Bölgenin önemli bir özelliği de soğanlı bitki bolluğudur. Kardelen olarak bilinen Galantus’un ana vatanı Akseki, İbradı ve Gündoğmuş çizgisindeki Toros Dağlarıdır. Konaklamanın Side ve Alanya yöresinde yapılması halinde, gurupların günü birlik ve kolay bir şekilde ulaşabileceaği bu iki ilçe, sahip oldukları hiç bozulmamış doğal ve tarihi değerleriyle turizme özgün hizmetler sunabilecek özelliklere sahiptir