Ben yürümeyi öğrenemedim...
Emeklemeyi koşmak zannederdim...
Ne kadar uzaklaşsam da...
Aslında hep aynı yerdeydim...
Koşmaya başladığımda ise...
Koşaradım harcadım yılları, hiç geçmez sandığım...
Mavi bir bisikletim vardı benim, severdim...
Bir de sayısız dikişlerim...
Düşerdim, aldırmazdım, yine binerdim; çünkü severdim...
Fosforluydu koltuğu,
Sayısızdı dikişlerim...
Şimdi o günlerden birtek mavi bisiklet kaldı...
Birde artık dikiş tutmayan yaralarım...
İçim acıyor...
Çok sevdiğim bir pantolonum vardı benim...
Düştüm, yırtıldı...
Annem kızmıştı bana:
"Yürümeyi öğrenemeyecek misini sen_?"
Dizlerim kanıyordu...
Ağladım...
Ben yürümeyi öğrenemedim anne...
Ya olduğum yerde emekledim, geç kaldım...
Yada koşaradım ıskaladım hayatı...
Ama ben hep düştüm...
Yaralarım hala derin...
Artık dikişlerim yok...
Kan yok...
Bisikletim sağlam...
Pantolonum daha yepyeni...
Kanayan yerim_!!!
Anne_!!!
Kalbim_!!!
Emeklemeyi koşmak zannederdim...
Ne kadar uzaklaşsam da...
Aslında hep aynı yerdeydim...
Koşmaya başladığımda ise...
Koşaradım harcadım yılları, hiç geçmez sandığım...
Mavi bir bisikletim vardı benim, severdim...
Bir de sayısız dikişlerim...
Düşerdim, aldırmazdım, yine binerdim; çünkü severdim...
Fosforluydu koltuğu,
Sayısızdı dikişlerim...
Şimdi o günlerden birtek mavi bisiklet kaldı...
Birde artık dikiş tutmayan yaralarım...
İçim acıyor...
Çok sevdiğim bir pantolonum vardı benim...
Düştüm, yırtıldı...
Annem kızmıştı bana:
"Yürümeyi öğrenemeyecek misini sen_?"
Dizlerim kanıyordu...
Ağladım...
Ben yürümeyi öğrenemedim anne...
Ya olduğum yerde emekledim, geç kaldım...
Yada koşaradım ıskaladım hayatı...
Ama ben hep düştüm...
Yaralarım hala derin...
Artık dikişlerim yok...
Kan yok...
Bisikletim sağlam...
Pantolonum daha yepyeni...
Kanayan yerim_!!!
Anne_!!!
Kalbim_!!!
asi_ve_mai
(Mehmet YILMAZ)
28.02.2011 02:30
(Mehmet YILMAZ)
28.02.2011 02:30