Sen umursamıyorsun aldırmıyorsun haykırışlarıma kalbime basa basa gidiyorsun avutmuyorsun hiç beni
dönerim demiyorsun bekle demiyorsun...

Kandırmıyorsun bile beni...

İhanetin kadar ağar olamaz hiçbir yalanın madem gidiyorsun hadi yalanlar söyle bana yine kandır beni dönücem de
seviyorum de ne bileyim birşey de avut beni..

Teselli ol nice ayrılıklarla yıpranmış gözlerime...

ßilirim duymuyorsun beni duysanda umursamıyorsun...

Kimbilir kimlerin koynunda sabahlıyorsun...

Kimbilir daha kaç yalanın var sana bakan gözlere söylenmeyi bekleyen...

Ve ben...

Başkasının koynunda ısındığını bilirken sensizlikten içi titreyen ben...Geçicek biliyorum..biticek..dinicek bu kimsesizlik
Bu şehrin her kaldırımından silicem izlerini..Sanki hiç uğramamışsın gibi bu kente yok sayacağım seni..
Sebebim olamıcaksın...

Yakanım olamayacaksın...

Ölümüm olamayacaksın..

Ve bu şehir benimdi zaten sen hep misafirdin.....

özledim seni
dilim yok desede
kabul etmiyor ki yüreğim
senin için akan gözyaşlarım
seni sarmak isteyen kollarım
ve sıcaklığını hissetmek isteyen avuçlarım
dizlerine yatmak isteyen başım
senle yürümek isteyen ayaklarım kabul etmiyor...
Ozledim seni
öyle delice hemde
hiç bir şey umurumda olmadan..
özledim seni
Boğazıma düğümlenmeden bir yudum su
içtiğim gün kadar özledim seni......

çok guzelmis

Kiminle,,,işin espirisi tabi,çok güzeldi,teşekkürler.

history Adlı Kullanıcıdan Alıntı:Kiminle,,,işin espirisi tabi,çok güzeldi,teşekkürler.

??

Şimdi gökyüzü

başkalarına mavi...

Korkma seveceğin birisi mutlaka çıkar.
Yoksulluk gibi, hapislik gibi ölüm gibi, doğum gibi, mutlaka aşkta kapını bir kerede olsa çalacaktır.
Ondan kimse kaçamaz.
Ayrıca aşkı şu ana kadar kim tarif edebilmiş ki.?

Hepsi bir kader ve kısmet meselesi..
Aşk'a gelince anlatılacak değil yaşanılacak kişiler lazım.

Aşkın yasası yoktur.
Bir gün hiç beklemediğin bir anda çıkıverir karşına.
Aşk kendi yasasını kendi koyar.
Sen hiç duydun mu yasal aşk diye birşey?
Varsa bile en sıkıcı olan yasal aşk değil midir?
Aşk bir şaşırma durumudur, alışkanlık haline geldiği zaman aşk da yok olmuştur.

Eğer kader bizi kavuştursaydı, ölene kadar mutlu mesut yaşardık. Gel gör ki; bitmiyor çilesi ne gündüzün, ne gecenin, bizi yan yana koymazlar ve sevdiceğim…

Nice zaman sonra aklıma geldi yine beni kollarına nasıl sarıp sevdiğin, çok özlemişim, herkes sıcacık yorganının altında uyurken, ben bir cam kenarında seni düşünmekteydim, sadece bil istedim.

Hiç bitmedi aslında sana hasretim ama kime söyleseydim? Dün gece gözlerine baktım ya o anda içim titredi, seni doyasıya öpmek istedim.

Nasıl hasret kalmışım sana, suya hasret dudaklar gibi… Elimi uzattım ya, çekip alsaydın keşke kollarına, yemin ederim o an ölebilirdim.

Şimdi yine aklımda gözlerin, sözlerin, kolların, kokun, ellerin… Sana ait her şeyi kaldırıp ortadan içime saklayasım var ama neyleyim ki çaresizim…

Şimdi tutsan elimden, “yürü gidiyoruz” desen, hiç sormam sana nereye diye, ömrümü koyarım ortaya düşerim peşine. Bırakırım ne varsa geride, umurumda olmaz dağ başında yaşamak veya kimsenin bilmediği bir yerde….

Sen sadece tut elimden, götür beni bir geceye, içinde beni seven kalbin olsun, bir de kulağıma fısıldayacağın iki kelime… Sadece sessizce "seviyorum" de… Ölüm de vız gelir, sen beni sevdiğinde…

Gittiğinden beridir,
Asıyorum her gece
Paltondan biraz uzağa cesedimi!