Sorarlarsa 'ne iş yaptın bu dünyada?' diye,
Rahatça verebilirim yanıtını.
"Yalnız kaldım! Kalabildim! 
Altı milyar insan arasında doğdum ve hiçbirine çarpmadan geçtim aralarından"

Korktu. Gidip de varamamaktan değiI, varıp da dönüş yoIIarını kaybetmekten değiI, dönüp de geride bıraktıkIarını yerIerinde görememekten değiI, bir kendini buImaktan, buIduğundan korkmaktan korktu.

Sen bakma bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma..
Ben çok gülerim.
Ve gülerken kimse yalandan olduğunu anlamaz...

Zordur sadakat; gerçekten sevmeyince insan...
Kimi seviyorsan kalbinin ülkesi orası oluyor. Sonra bir gün gözlerine bir bakıyorsun; orada yoksun! Onunla kaybettiğini onsuz nasıl bulacağını bile öğretmeden gidiyor. “Aşkın sağ olsun” diyemiyorsun. Koca bir orman yanıyor içinde ama bir tek sen kül oluyorsun. Sadece bir insanı değil kirpiklerinden hayata tutunduğun bir aşkı kaybediyorsun. Ağlıyorsun. Kimi gözyaşları yanağını ıslatırken geçmişini temizler. Temizleniyorsun. Kendini, doğuma iki canla girip yapayalnız çıkan bir anne gibi hissediyorsun. Sana ait olanı doğururken kaybediyorsun. Ama hiçbir zaman onu içinde öldüremiyorsun. Kalbinden çıkaramadığını kabrine kadar götürüyorsun. Zaten o içimizde öldüremediklerimiz değil midir bizi sevmediklerimizle yaşamaya mahkûm eden?
İnsan yalnızca mutlu olduğu zaman dilimine hayat diyor... Gerisi yaşamaya çalışmak. Unutma! Hayal ettiğin kadar hayal, gerçekleştirebildiğin kadar gerçeksindir. Bazı şeyleri değiştirebilmek içinse bildik acıları yeniden yaşaman gerekir. Ve kimsenin mutsuzluğu hayatı kadar uzun sürmemelidir

Gözlerimden akan ne ki..
Sen daha içimdeki okyanusu görmedin. . .

Biz hayatı tarife almadan yaşarız
tarifsiz, sevinçleri de tarifsiz,
kederleri de tarifsiz

Biz o gemi giderken,
Arkasında bıraktığı izi sevdik
Kıyıya vuran dalgaları sevdik
Biz beklemeyi seviyoruz
Mevzu gemi değil!

Herkes kalbimde bir yere sahipken,
Senin Ülken vardı!

Çok sevdik.
Gerçekten de çok sevdik.
Tek bir hatayla.
Yanlış sevdik biz...
Onsuz yaşayamam diyerek...
Bitecek bir şeyi bitmeyeçek gibi sevmişiz biz.
Çok sürmedi zaten,
gözlerimizi kapadık,
gözlerimizi açtık,
bir koca umut damladı gözümüzden,
ve bitti...

En sevdiğim mevsime geldik
Yapraklar sararacak,
Gök gürültülü yağmurlar yağacak..
Sonbahar hüzündür.
Hüzün ise ben demektir...