sensiz kalmış bu ıssız şehir
mezar oldu bana
mezar oldu bana
sen yollarda kaybolurken sessizce
zamana erteledim gelmelerini
zaman eritti şimdi beni...
zamana erteledim gelmelerini
zaman eritti şimdi beni...
derlerki acılar zamanla azalırmış
yaralar derinde olsa bir gün kapanırmış
hayat rüya aşk bir yalanmış
olmadı bebeğim seni unutamadım...
mapus kalmış yüreğimde sevdan saklı
içim yansada geçmesin derim bu sızı
seni sevmek sevmelerin en güzeli
sensin benim ömrümün tek özeli
ellerim titresede gözlerim görmesede
ecel bir gün beni alıp götürsede
bu can bedenini terk etsede ne fark ederki
ben seni sensizlikte sevdim ey sevgili…
sensizlik ölüm sessizliği değilmiydi…
şimdi diyorsunki bana unutursun zamanla
çiçek açmayı
ateş yanmayı
ana evladını unuttumu söyle bana
ben nasıl unutayım seni…
bu yürek yangını beni kavurdu
zaman küllerimi savurdu
sen gittiğinden beri dünya dönmeyi unuttu
bendemi unutayım seni ey sevgili…
ben nasıl unuturum seni…
yaralar derinde olsa bir gün kapanırmış
hayat rüya aşk bir yalanmış
olmadı bebeğim seni unutamadım...
mapus kalmış yüreğimde sevdan saklı
içim yansada geçmesin derim bu sızı
seni sevmek sevmelerin en güzeli
sensin benim ömrümün tek özeli
ellerim titresede gözlerim görmesede
ecel bir gün beni alıp götürsede
bu can bedenini terk etsede ne fark ederki
ben seni sensizlikte sevdim ey sevgili…
sensizlik ölüm sessizliği değilmiydi…
şimdi diyorsunki bana unutursun zamanla
çiçek açmayı
ateş yanmayı
ana evladını unuttumu söyle bana
ben nasıl unutayım seni…
bu yürek yangını beni kavurdu
zaman küllerimi savurdu
sen gittiğinden beri dünya dönmeyi unuttu
bendemi unutayım seni ey sevgili…
ben nasıl unuturum seni…